ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏က႑(ဒုတိယပိုင္း)

7 October 2013 at 10:53

နယ္ခ်ဲ႕ၿဗိတိသွ်ကိုယ္စားလွယ္ ဆာေဂ်ေအေမာင္ႀကီးႏွင့္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမ

၁၉၂၇ ခုႏွစ္တြင္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမႏွင့္ ဦနာဂိႏၵတို႔အား ထိမ္းသိမ္းထားရာေနရာကိုအမတ္မ်ားက သိလိုေၾကာင္း လႊတ္ေတာ္တြင္ ေတာင္းဆိုရာ ထိုအခ်ိန္က ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးျဖစ္သူ ဆာေဂ်ေအေမာင္ႀကီးက..... ဦးဥတၱမသည္ ၿဗိတိသွ်ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မစၥတာလြိဳက္ေဂ်ာ့ကဲ့သို႔ နာမည္ေက်ာ္ပုဂၢိဳလ္လည္းမဟုတ္ သာမန္အက်ဥ္းသား သံုးေသာင္းေက်ာ္ ထဲမွ တစ္ဦးသာျဖစ္၍ ဘယ္မွာရွိသည္ကို မေျပာႏုိင္ေၾကာင္း ကန္႔ကြက္ရာမွ အေျခအတင္ ေျပာဆိုၾကၿပီး လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားက ... ဆာေဂ်ေအေမာင္ႀကီးသည္ ဦးဥတၱမကိုသာမက သံဃာထုတစ္ရပ္လံုးကိုပါ ေစာ္ကားျခင္း ျဖစ္သည္ဟုလည္းေကာင္း၊ ဦးဥတၱမသည္ မ်ိဳးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္၍ သာမန္အက်ဥ္းသားဟုေျပာဆိုျခင္းမွာ မသင့္ေလွ်ာ္ ေၾကာင္း၊ ဦးဥတၱမကို တစ္ျပည္လံုးက ၾကည္ညိဳၾကသည့္အျပင္ မ်ိဳးခ်စ္အမတ္မ်ားကလည္း ၾကည္ညိဳေၾကာင္း ေျပာဆိုကန္႔ကြက္ၾကရာ... ဆာေဂ်ေအေမာင္ႀကီးက.... ဗုဒၶဘာသာတရားကို နားလည္ၾကလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း နိုင္ငံေရးလိုက္စားေသာဘုန္းႀကီးမ်ားမွာ ရဟန္းတု၊ ရဟန္းေယာင္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ထပ္မံေစာ္ကားခဲ့ ေလသည္။ ဦးဥတၱမအေပၚ ရဟန္းတု ရဟန္းေယာင္ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ သာမန္အက်ဥ္းသား တစ္ေယာက္ဟူ၍ လည္းေကာင္း ေစာ္ကားမွဳကို ၾကားသိလို္က္ေသာအခါ ျပည္သူလူထုၾကီးသည္ ဆာေဂ်ေအေမာင္ႀကီး အေပၚ ေဒါသအမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ခဲ့ၾကသည္။

ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းက ဥကၠ႒ျပဳ၍ ရန္ကုန္ျမိဳ႕လံုးကြ်တ္ အစည္းအေဝးႀကီးကို ၁၉၂၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၀ ရက္ေန႔တြင္ ေရႊတိဂံုကုန္းေတာ္ တနဂၤေႏြေထာင့္၌ က်င္းပခဲ့ၾကသည္။

ဥကၠ႒ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွိဳင္းမိန္႔ၾကားေသာမိန္႔ခြန္းအက်ဥ္း

တိုင္းေရးျပည္ေရးႏွင့္ ဘုန္းႀကီးရဟန္းတို႔သည္ မ်ားစြာပင္ သက္ဆိုင္ေၾကာင္း သာသနာေတာ္တည္ရွိျခင္းသည္ ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ လံုလဥႆဟေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဤအေၾကာင္းကို ရဟန္းေတာ္မ်ား သိရွိၿပီးျဖစ္၍ လူမ်ားသည္ ရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္ တိုင္းေရး၊ ျပည္ေရး၊ မည္ကဲ့သို႔သက္ဆိုင္သည္ကို သိထိုက္ ေၾကာင္း၊ တေကာင္းျမိဳ႔ နန္းစိုက္စဥ ္အခါက ဗုဒၶဘာသာ သာသနာထြန္းကားျခင္းမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ပုဂံျပည္ အေနာ္ရထာမင္းလက္ထက္တြင္ သာသနာေတာ္ပ်က္ျပားခဲ့ရာ ရွင္အရဟံမေထရ္ ကိုယ္ေတာ္ ၾကြေရာက္၍ တိုင္းျပည္အတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွ သာသနာေတာ္ စည္ပင္တိုးတက္သျဖင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ တကယ့္နိုင္ငံေရးကို ေဆာင္ရြက္သည္မည္ေၾကာင္း၊ တဖန္ အင္းဝဆက္ကို ၾကည့္ျပန္လွ်င္လည္း အင္းဝဘုရင္မင္းေခါင္ လက္ထက္တြင္ စစ္မက္အေရး ရွဳပ္ေထြးလွရကား ရဟန္းေတာ္မ်ား ဝင္ေရာက္ေဆာင္ရြက္မွ တိုင္းျပည္တြင္ ျငိမ္းေအးေၾကာင္း၊ ထို႔ျပင္ တပင္ေရႊထီးလက္ထက္တြင္လည္း ရဟန္းေတာ္မ်ား အကူအညီျဖင့္ တိုင္းျပည္ ေအးခ်မ္းခဲ့သည့္အျပင္ ဘားမဲ့ဆရာေတာ္ႀကီးသည္ စစ္ေျမျပင္သို႔ထြက္ရာ တပ္ဦးကပင္ ၾကြေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ တုိင္းေရးျပည္ေရး လိုက္စားသည္ႏွင့္ ရွင္တု၊ ရွင္ေယာင္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ တဖန္ အေလာင္းမင္းတရား လက္ထက္တြင္လည္း၊ တလိုင္းတို႔ႏွင့္ျဖစ္ပြါးေသာ စစ္မက္ေရးတြင္ အတုလသာသနာပိုင္ ဝင္ေရာက္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ဖူးေၾကာင္း၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားတြင္ အာပတ္ႀကီး၊ အာပတ္ငယ္ဟု ႏွစ္မ်ိဳးရွိရာ ဥပၸဇ်ယ္မရွိဘဲလ်က္ သာသနာေတာ္၏ အဝတ္ကို ဆင္ျမန္းမွသာ ရဟန္းတု၊ ရဟန္းေယာင္ဟု ဆိုနိုင္သည္ျဖစ္ရာ အာပတ္ငယ္မ်ားအတြက္ ဝိနည္း၊ ေဒသနာေတာ္အရ ရွင္တု၊ ရွင္ေယာင္ဟု မဆိုနိုင္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားသြားခဲ့သည္။

ၾကည့္ျမင္တိုင္ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းတိုက္မွ ဦးသုမဂၤလက ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ဆာေဂ်ေအေမာင္ၾကီးအား ကန္႔ကြက္ ရွံဳခ်ေၾကာင္း အဆိုကုိေအာက္ပါအတိုင္းတင္သြင္းသြားသည္။

အရွင္ဥတၱမကိုယ္ေတာ္အား သာမန္အက်ဥ္းသားသံုးေသာင္းတြင္ တစ္ေယာက္အပါအဝင္ျဖစ္သည္ဟု ဆာေဂ် ေအေမာင္ႀကီးက ေျပာဆိုသည္ကို ယခုအစည္းအေဝးႀကီးမွ ျပင္းထန္စြာ ကန္႔ကြက္ရွံဳ႕ခ်ေၾကာင္း၊ ရဟန္းေတာ္ ဦးဥတၱမကိုယ္ေတာ္သည္ လူသာမန္မ်ားထက္ ထူးကဲလွ၍ ရြပ္ရြပ္ခြ်ံခြ်ံေဆာင္ရြက္သည့္အတြက္ တိုင္းျပည္က ခ်ီးမြမ္းသင့္ေၾကာင္း၊ ရာဇကထာဟုဆိုရာ၌ တိုင္းျပည္ႏွင့္မင္း၏ စကားခြ်င္း၍ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ဘုရားရွင္သည္ပင္ တရားေတာ္မ်ားေဟာႏုိင္ရန္ မရွိေၾကာင္း၊ ဦးဥတၱမ ကိုယ္ေတာ္သည္ လူပုဂၢိဳလ္ျဖစ္၍  ခြ်တ္ယြင္းခ်က္ရွိေကာင္းရွိေပ လိမ့္မည္၊ သို႔ရာတြင္ ရဟန္းတု ရဟန္းေယာင္ဟု စြပ္စြဲျခင္းခံရေစရန္ အျပစ္မရွိေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိက ျပည္ထဲေရးအမတ္၏ စကားကို ေလးနက္စြာ ကန္႔ကြက္ေၾကာင္း ဦးသုမဂၤလ၏အဆိုကို မစၥတာေဂ်စီဒရူးကလည္း ဟိႏၵီဘာသာျဖင့္ ေျပာဆိုေထာက္ခံသြားသည္။ ထို႔ေနာက္သရက္ေတာတိုက္မွ ရဟန္းေတာ္ဦးစိႏိၱကကလည္း ေအာက္ပါအတိုင္း ေဆြးေႏြးေျပာဆိုသြားသည္။

“တိုင္းေရးျပည္ေရး လိုက္စားရံုႏွင့္ ရဟန္းတုဟု မဆိုထိုက္ေၾကာင္း၊ ဗုဒၶဘုရားရွင္သည္ပင္လွ်င္ ပိဋဋဴဘအေရးတြင္ ဝင္ေရာက္ေဆာင္ရြက္ရေသးေၾကာင္း၊ ဝိနည္း၊ ေဒသနာေတာ္အရဆိုလွ်င္ ဥပၸဇ်ာယ္မရွိဘဲ သဃန္းဝတ္ေနမွသာလွ်င္ ရဟန္းတု၊ ရဟန္းေယာင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔ျဖစ္ရာ တိုင္းေရးျပည္ေရး ေဆာင္ရြက္ရံုႏွင့္ ဆာေဂ်ေအေမာင္ႀကီးက ဤသို႔ စြပ္စြဲသည္မွာ မသင့္ေလ်ာ္ေၾကာင္း ပဌမေက်ာ္ စိႏၱာမယကလည္း ဤကမၻာေလာက၌ ရဟန္းတုရဟန္းေယာင္ဟု စြပ္စြဲနိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာ ဗုဒၶဘုရားရွင္ေသာ္လည္း ျဖစ္ရမည္၊ သို႔မဟုတ္ မိစၦာဒိဌိေသာ္လည္းျဖစ္ရမည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားရွင္ေသာ္မွလည္း ရဟန္းတု ရဟန္းေယာင္ဟု ေခၚဆိုခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့ဖူးေၾကာင္း၊ အလြန္ဆံုး ေမာဃပုရိႆဟုသာ ေခၚဆိုခဲ့ဖူးေၾကာင္းေဟာေျပာသြားခဲ့သည္။

ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုႀကီးကပါ ဆူပူလွဳပ္ရွားကာ၊ သာမန္အက်ဥ္းသားတစ္ေယာက္ ဟူေသာ စကားႏွင့္ ရဟန္းတု၊ ရဟန္းေယာင္ဟူေသာစကားကို ျပန္လည္ရုတ္သိမ္းေပးရန္ ကန္႔ကြက္ေတာင္း ဆိုၾကေသာ္လည္း အာဏာရူးဆာေဂ်ေအေမာင္ၾကီးက ရုတ္သိမ္းျခင္းမျပဳခဲ့ေခ်။ ထိုစဥ္က သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္ ရွိေသာေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုက တိုင္းျပည္ဘာျဖစ္ေနသည္ကို သိၾကသည္။ သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္မရွိေသာ စစ္အာဏာရွင္တို႔ အုပ္စိုးသည့္ေခတ္ႏွင့္စာလွ်င္ သာလြန္ေသးသည္။ အဂၤလိပ္ေခတ္တြင္ လႊတ္ေတာ္တြင္း ေျဗာင္ျငင္းခုန္ခြင့္၊ ကန္႔ကြက္ခြင့္အျပင္၊ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပတြင္လည္း အစည္းအေဝးေခၚပိုင္ခြင့္ လူထုပရိတ္သတ္အား လြတ္လပ္စြာတရား ေဟာေျပာခြင့္တို႔ရွိသည္ကို ေလ့လာႏုိင္ေပသည္။ ကိုယ္လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္သည့္အခါမွ ပိုမိုဖိႏွိပ္လာသည္မွာ ရွက္စရာေကာင္းလြန္း လွေပသည္။

ျမန္မာျပည္သူတို႔ကို ႏုိင္ငံေရးအသိအျမင္ ဖြင့္ေပးခဲ့ေသာဆရာေတာ္ဦးဥတၱမသည္ ၁၃၀၁ ခုႏွစ္၊ ေတာ္သလင္းလ ျပည့္ေက်ာ္ ၁၁ ရက္ (၉ ရက္၊ ၉ လ၊ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္) စေနေန႔ နံနက္ ၁၀နာရီ ၃၅မိနစ္ အခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕အေရွ႕ပိုင္း ေညာင္ကုန္းေက်ာင္းတိုက္တြင္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သက္ေတာ္ ၆၁ ႏွစ္ ရွိျပီျဖစ္သည္။

ဆရာေတာ္ ဦးဝိစာရ

ဆရာေတာ္သည္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာသံဃာေတာ္မ်ား ဘာသာေရးလြတ္လပ္မႈအတြက္ အဂၤလိပ္အစုိးရထံတြင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေတာင္းဆုိတုိက္ပြဲဝင္ခဲ့သည့္ အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္ထူး ျဖစ္ေပသည္။ ဆရာေတာ္ ဦးဝိစာရသည္ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ၏ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္မႈကုိ အထူးအားေပးရင္း ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က်ပါဝင္လာသည့္ ဆရာေတာ္ပင္ျဖစ္သည္။ ဇြဲသတၱိအထူးရွိၿပီး မိမိအမ်ဳိးအတြက္ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္တုိ႔ထံမွ လြတ္လပ္ေရးေတာင္းဆုိ တုိက္ပြဲဝင္ခဲ့သည္။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္သုိ႔လည္၍ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးတရားမ်ား ေဟာေျပာ၍ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ ဥပေဒျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည္။ ေထာင္တြင္း၌ ရုိးရုိးအက်ဥ္းသားအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံရၿပီး ရဟန္းတုိ႔အတြက္ အခြင့္အေရးကုိလည္း မရရွိခဲ့ေပ။ နယ္ခ်ဲ႕တုိ႔သည္ ဆရာေတာ္အားအတင္းလူဝတ္လဲခဲ့ၿပီး တုိက္ပိတ္ထားခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္သည္ လူမဝတ္ဘဲ ကုိယ္လံုးတည္းႏွင့္ေနခဲ့ၿပီး ဘာသာေရးလြတ္လပ္မႈႏွင့္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အစာငတ္ခံေနခဲ့ရသည္။ အစတြင္ နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစမ်ားက ဆရာေတာ္အား အေရးမထားခဲ့ၾကေပ။ သုိ႔ရာတြင္ ဆရာေတာ္၏ဇြဲသတၱိမွာ သူတုိ႔ထင္သလုိ လြယ္လြယ္ႏွင့္အ႐ံႈးေပးမည့္သူ မဟုတ္ေၾကာင္း သိလာေသာအခါ ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္လာၾကသည္။ သူရိယသတင္းစာကလည္း ဆရာေတာ္၏ အေျခအေနကုိ ေန႔စဥ္ေရးသား ေဖာ္ျပခဲ့သျဖင့္ ျပည္သူလူထုႀကီးမွာ ဆရာေတာ္အတြက္ စုိးရိမ္ၿပီး ဆူပူလာခဲ့ၾကသည္။ အဂၤလိပ္အစုိးရသည္ ဆရာေတာ္ အလုိမတူဘဲ အတင္းဓမၼ ပါးစပ္ထဲသုိ႔ အစာသြတ္သြင္းျခင္း၊ ႏုိ႔မ်ားေလာင္းထည့္ျခင္း၊ ေဆးသြင္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္မွာ ဆန္႔က်င္ၿမဲဆန္႔က်င္ခဲ့သည္။ သုိ႔ႏွင့္ ရက္ေပါင္း ၁၆၆ ရက္တုိင္တုိင္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပၿပီးေနာက္ လိမ္လိမ္မာမာေနၿပီး ေနရစ္ၾကပါဟု မွာၾကားၿပီး ပ်ံလြန္ေတာ္မူရွာသည္။

ဆရာေတာ္ပ်ံလြန္ေတာ္မူသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ အိႏၵိယအမတ္တစ္ဦးျဖစ္သူ မစၥတာမြန္ရွီ သည္ အိႏၵိယျပည္ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္၌ လႊတ္ေတာ္ေရႊ႕ဆုိင္းရန္အဆုိကုိ တင္သြင္းရာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ေၾကာင္း ဆရာေတာ္ ဦးဝိစာရသည္ အၾကမ္းမဖက္ဘဲ အႏုသက္သက္ျဖင့္ အၿမဲေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိေၾကာင္း ထုိသုိ႔ ေဆာင္ရြက္စြန္႔စားျခင္းျဖင့္ တုိင္းျပည္လည္း ႏုိးၾကားလာေၾကာင္း ဆရာေတာ္ဦးဝိစာရ ပ်ံလြန္ေတာ္မူေသာအခါ ဂုိဏ္းဂဏကြဲေနေသာ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကုိပင္ စုရံုးလ်က္ ဆရာေတာ္၏စ်ာပနာကိစၥကုိ ေဆာင္ရြက္ရာ ေနာက္ဆံုး၌ အသက္ကုိပင္ စြန္႔လႊတ္ေတာ္မူသြားေၾကာင္း၊ ထုိအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးအတြက္ မိမိတုိ႔မွာ အားတက္ဖြယ္ေကာင္း၍ ဆရာေတာ္ႀကီးအား အၿမဲသတိရရန္ တစ္ခုခု ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ ေကာင္းေၾကာင္းႏွင့္ ေျပာဆုိတင္သြင္းေလသည္။

ဦးဘလႈိင္က အျခားတုိင္းျပည္အသီးသီးမွ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား စြန္႔စားသြားပံုမ်ားကုိ အက်ယ္တဝင့္ေျပာဆုိ၍ အဆုိကုိ ေထာက္ခံသည္။ မစၥတာဝယ္လင္တန္ႏွင့္ ေဒါက္တာမာေရးတုိ႔က ျမဴနီစပါယ္သုိ႔ ႏုိင္ငံေရးမ်ား ဝင္ေရာက္လာမည္ကုိ တားဆီးလုိသျဖင့္ အဆုိကုိ ျပန္လည္ရုတ္သိမ္းရန္ ေျပာဆုိရာ မစၥတာမြန္ရွီက ဆရာေတာ္ႀကီးမွာ ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေရးအတြက္ အသက္ကုိပင္ စြန္႔သြား သျဖင့္ သတိရရန္ တစ္ခုခု စီမံဖုိ႔ေကာင္းေၾကာင္း ဤကိစၥကုိ ဘ႑ာေရးဆပ္ေကာ္မတီသုိ႔ လႊဲအပ္သင့္ေၾကာင္း အၾကံေပးရင္း ဘ႑ာေရးဆပ္ေကာ္မတီသုိ႔လႊဲရန္ အဆုိတင္သြင္းရာ သခင္ဗဖူးႏွင့္ သခင္ရန္ေအာင္တုိ႔က ေထာက္ခံၿပီး အဆုိကုိ အတည္ျပဳလုိက္ၾကသည္။ ဤအဆုိအရ ၁၉၄၀ ျပည့္ႏွစ္သုိ႔ ေရာက္လာသည့္အခါ ၁၉၄၀ ခုႏွစ္၊ ၄ လ၊ ၂၃ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပေသာ ရန္ကုန္ျမဴနီစပါယ္လမ္းႏွစ္ အေဆာက္အအံု ေကာ္မီတီအစည္းအေဝးမွ အာဇာနည္ အရွင္ဦးဝိစာရဆရာေတာ္အား ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ဆင္လမ္းႏွင့္ ဗြိဳင္းလမ္းကုိ ဆက္၍ အသြားအျပန္ ေဖာက္လုပ္ထားေသာ လမ္းမႀကီးႏွင့္ အလံုလမ္းဆံုရာဗဟုိ၌ ဦးဝိစာရေၾကးရုပ္ႀကီးကုိထားၿပီး ထုိလမ္းႀကီးကုိလည္း ဦးဝိစာရလမ္းဟု အမည္ေပးရန္ အမ်ားသေဘာတူ ဆံုးျဖတ္အတည္ျပဳလုိက္ၾကေလသည္။

အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕အစုိးရသည္ ဆရာေတာ္၏ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ကုိ ခ်ဳိးႏွိမ္၍ ဂုဏ္သတင္း ေမွးမွိန္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္၏ဂုဏ္သတင္းမွာ ေက်ာ္ၾကား၍သာလာခဲ့သည္။ မ်ဳိးခ်စ္သူရဲေကာင္းအျဖစ္ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းသူမ်ား၏စံထားရာ အတုယူရာ ပုဂၢိဳလ္ထူးတစ္ဆူအေနျဖင့္ ေက်ာက္တုိင္ေက်ာက္သားအျဖစ္ ေပၚထြန္းလာခဲ့ရေပသည္။ သုိ႔ျဖင့္ ဗဟုိအခြန္ထမ္းအဖြဲ႕ႏွင့္ တုိ႔ဗမာသခင္ျမဴလူႀကီးမ်ား၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္အရ ဦးဝိစာရလမ္းႏွင့္ ေၾကးရုပ္ႀကီးသည္ ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးမွတ္တုိင္ႀကီးအျဖစ္ ယေန႔တုိင္ ထင္ရွားစြာ တည္ရွိလာရေတာ့သည္။

မွတ္ခ်က္။  ။ ထိုအခ်ိန္ကျမန္မာနိုင္ငံသည္ အိႏၵိယနိုင္ငံႏွင့္တြဲဖက္အုပ္ခ်ဳပ္ခံျဖစ္ေနသျဖင့္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား ထဲတြင္အိႏၵိယအမတ္မ်ားလည္းပါဝင္ ျပီးမ်ိဳးခ်စ္ျမန္မာအမတ္မ်ား ႏွင့္ပူးေပါင္း ၾကသည္။

ျမန္မာျပည္သူမ်ားသည္ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ပဲ တိုင္းျပည္အတြက္ ရဲရဲဝင့္ဝင့္ တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့သည့္ သာသနာ့ အာဇာနည္ႏွစ္ပါးအား ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ေရႊတိဂံုဘုရား အေနာက္ေတာင္ဖက္ရွိ ကန္ေတာ္မင္ပန္းျခံကို ဦးဥတၱမ ပန္းျခံဟု ေျပာင္းလဲ အမည္ေပးခဲ့ၾကသည္။ ထိုပန္းျခံ အေနာက္ဖက္လမ္းမႀကီးကို ဦးဝိစာရလမ္းဟု လည္းေကာင္း၊ ပန္းျခံ၏ အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္ အလံုလမ္းႏွင့္ ဦးဝိစာရလမ္းဆံုရာတြင္ ေက်ာက္တိုင္ စိုက္ထူ၍ ဦးဝိစာရအဝိုင္းဟူ၍ လည္းေကာင္း သတ္မွတ္၍ ယေန႔ထက္တိုင္ ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိး ေခၚခဲ့ၾကသည္။

(မွတ္ခ်က္။ နအဖလက္ထက္တြင္ ကန္ေတာ္မင္ပန္းျခံဟု အမည္ျပန္ေျပာင္းခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ထုိ ဦးဥတၱမပန္းျခံေခၚ ကန္ေတာ္မင္ပန္းျခံ အတြင္းရွိ ေရကန္သည္ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္ ဝန္းက်င္အထိ ကန္ေအာက္ေျခအထိ ျမင္ႏုိင္သည့္ ၾကည္စိမ္းေနေသာကန္ႀကီးျဖစ္ၿပီး ေရေအာက္တြင္ စိမ္းလန္းေနေသာ ေရေမွာ္မ်ား၊ ငါးၾကင္းႀကီးမ်ား ကူးခတ္သြားလာေနသည္ကုိ စိတ္ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ျမင္ခဲ့ရေသာ္လည္း ယေန႔အခ်ိန္အခါတြင္ စားေသာက္ဆုိင္မ်ားကုိ ကန္ထရုိက္ေပးထားၿပီး စားေသာက္ဆုိင္မ်ားမွ စြန္႔ပစ္အညစ္အေၾကးမ်ားေၾကာင့္ ညစ္ညမ္းမႈျဖစ္ကာ ေနာက္က်ိေနေသာ ေရျပင္ကုိသာ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာ ေတြ႕ရွိရသည့္အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးကုိ ျပဳလုပ္ရန္ အထူးလုိအပ္ေနၿပီဟု တင္ျပလုိက္ရပါသည္။ ထုိ႔အတူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ရွိ အထင္ကရ ကန္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္သည့္ ကန္ေတာ္ႀကီး၏ ေရသည္လည္း ၾကည္လင္မႈ မရွိဘဲ အလြန္ညစ္ညမ္းေနကုိ စိတ္မေကာင္းဖြယ္ ေတြ႕ရွိခဲ့ရသည္။ ေရႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းေအာင္ ျပဳလုပ္ႏုိင္ေသာ နည္းစနစ္မ်ား ရွိေသာ္လည္း လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားသည္ကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရးသည္ ျပည္သူလူထု၏ က်န္းမာေရးႏွင့္ တုိက္ရုိက္ ဆက္စပ္ေနသည့္အတြက္ အေလးထား၍ ျပဳျပင္ဖုိ႔လုိေၾကာင္း ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး၏ စည္ပင္ဌာနကုိ တုိက္တြန္း လုိက္ရပါသည္။)။

စစ္အာဏာရွင္တို႔သည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း ဒုတိယအႀကိမ္ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲႀကီးတြင္ ျပည္သူ႔ အက်ိဳးအတြက္ ပါဝင္လာသည့္ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားကို နယ္ခ်ဲ႕တို႔လုပ္ရပ္အတိုင္း ဂုဏ္သတင္း ေမွးမွိန္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကစဲ ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္သံဃာေတာ္မ်ားကို ရဟန္းတု၊ ရဟန္းေယာင္မ်ားဟု ဆိုးဝါးယုတ္မာစြာ သမုတ္ၿပီး သကၤန္းကို အတင္းအဓမၼဆြဲခြ်တ္၍ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေထာင္တန္းခ်ခဲ့ၾကသည္။

အကယ္၍ တက္လာသည့္အစိုးရတိုင္းက ျပည္သူတို႔၏နစ္နာခ်က္မ်ားကို ထုတ္ေဖၚေျပာၾကားရင္း ျပည္သူတို႔ဖက္မွ ရပ္တည္သည့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ႏုိင္ငံေရးလုပ္သည့္ ရဟန္းတု၊ ရဟန္းေယာင္မ်ားဟုဆိုပါက ဦးဥတၱမပန္းျခံႏွင့္ ကန္ေတာ္ကို ေျမဖို႔ ဦးဝိစာရေက်ာက္တိုင္ကို ရိုက္ခ်ိဳးဖ်က္စီးပစ္ဖို႔သာရွိသည္။ အဂၤလိပ္ဆန္႔က်င္၍ ျပႆနာမရွိ အားေပးသည္၊ သို႔ေသာ္ ငါတို႔ကို ဆန္႔က်င္၍မရ အေရးယူမည္ဆိုျခင္းမ်ိဳးသည္ တရားဥပေဒတြင္ မရွိသင့္ေခ်၊ တရားဥပေဒသည္ ဘက္လိုက္မႈမရွိ တသမတ္တည္း ရွိသည္။ မတရားဥပေဒသည္သာ ထင္သလို လုပ္ေနသည့္ သေဘာရွိေပသည္။ ထို႔အတူ နိုင္ငံေရးေလ့လာလိုက္စားမွဳမရွိဘဲ ေလာကုတၱရာသက္သက္သာၾကည့္ၿပီး ေလာကီေရးကို ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ေသာ သံဃာေတာ္တို႔၏ အစြန္းေရာက္မွဳေၾကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံ ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲၿပီး သူ႔ကြ်န္ျဖစ္ရပံုကို ေအာက္တြင္ ဆက္လက္ဖတ္႐ႈနိုင္ရန ္တင္ျပလိုက္ပါသည္။

ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ (၇၄)

ဆက္လက္ေဖၚျပသြားပါမည္