ဒီစကား (Volume 2 No.30)
ဒီအပတ္ဆိုရင္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုၾကီးရဲ႕ ေငြရတုၿဖစ္တဲ့ ၂၅ႏွစ္ ေၿမာက္ခိ်န္ကို ေရာက္ရွိပါၿပီ။ ဒီအေရးေတာ္ပံုၾကီး ကစခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးၿဖစ္စဥ္ ၾကီးကို ကြ်န္မရ႕ဲ ကိုယ္ပိုင္အေတြ႔အၾကံဳအရ သံုးသပ္ၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ လွည္းေန၊ ေလွေအာင္း၊ ၿမင္းေဇာင္းမက်န္လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ႏို္င္ေလာက္ေအာင္ ၿပည္သူ ၿပည္သားမ်ားပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရး လွဳပ္ရွားမွဳၾကီး လုိ႔ ေၿပာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီမွာ ေတာ္လွန္ေရးကို အဓိပၸါယ္ေဖၚရမယ္ဆိုရင္၊ ၾကီးမားတဲ့ ၃၆၀ ဒီဂရီ လည္သမွ်ေလာက္ ထိေရာက္တဲ့ အေၿပာင္းအလဲလို႔ပဲ ေၿပာခ်င္ပါတယ္။ ၈.၈.၈၈ အေရးေတာ္ပံုကို အေၾကာင္းၿပဳၿပီး ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲ ၀င္ေရာက္လာခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အေနနဲ႔ ခံယူခ်က္ အသီးသီးရွိၾကပါလိမ့္မယ္။ အေၿပာင္းအလဲကို လိုလား သူခ်ည္းပါပဲလို႔ ယူဆႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လို အေၿပာင္းအလဲကို လိုခ်င္ၾကတယ္ဆိုတာ ကေတာ့ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး တူညီၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ကြ်န္မအေနန႔ဲ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္စၿပီး ႏိုင္ငံေရးေလာကထဲ ပါ၀င္ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရေပမဲ့၊ ႏိုင္ငံေရးေလာကနဲ႔ မကင္းတာတာကေတာ့ ေမြးကတည္းကပါပဲ။ အိမ္မွာ အၿမဲမၿပတ္ အ၀င္အထြက္ရွိေနတဲ့ အသိမိတ္ေဆြေတြထဲမွာ ၀ါဒေပါင္းစံု၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု၊ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာသာေပါင္းစံုမွ ၿဖစ္ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနသူ အမ်ားအၿပားပါ၀င္ပါတယ္။ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္မ်ား၊ တပ္မေတာ္အရာရွိမ်ားနဲ႔အတူ၊ အစိုးရကို အတိုက္အခံၿပဳေနတဲ့ ပါတီအဖြဲ႕၀င္ေတြကိုပါ သိရွိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ ေ၀ဖန္ေၿပာဆိုၾကတာ ရွိရံုမက ထိုအခ်ိန္က လက္နက္ကိုင္တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ အဖြဲ႕ေတြကို ေထာက္ခံတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ အစိုးရအဖြဲ႕၀င္ေတြေတြ႕တဲ့အခါ ရယ္သလိုေမာသလိုနဲ႔ စကားစစ္ထိုးပြဲေတြ ဆင္တာကိုလည္း ေတြ႕ခဲ့ၾကားခဲ့ရပါတယ္။
ဒီႏိုင္ငံ ေရးေလာကသားေတြအထဲမွာ ေဖေဖသက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္က ေဖေဖနဲ႔ ေဖေဖ့ရဲ႕ ဖ.ဆ.ပ.လ ပါတီကို အတိုက္အခံ ၿပဳခဲ့သူမ်ားလည္း ပါပါတယ္။ ေမေမရဲ႕ သြန္သင္မွဳအရ ကြ်န္မ နားလည္ခဲ့တာကေတာ့ ေဖေဖဟာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ၿဖစ္တဲ့အေလ်ာက္ သေဘာထားၾကီး၊ သည္းခံရမဲ့ တာ၀န္ကို ကြ်န္မတို႔ မိသားစုက ဆက္လက္ ထမ္းေဆာင္ရမယ္ ဆိုတာပါပဲ။
၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုကို အေၾကာင္းၿပဳၿပီး၊ ႏိုင္ငံေရးထဲပါ၀င္လိုက္တဲ့ အခါမွာ ႏိုင္ငံေရးကို ဘယ္လိုမူေတြအရ လုပ္သြားမလဲ၊ ေတာ္လွန္ေရးၾကီးဟာ ကြ်န္မတို႔ ႏိုင္ငံကို ဘယ္ကိုပို႔ေဆာင္ ေစခ်င္သလဲဆိုတာေတြ စဥ္းစားရပါတယ္။ တစ္နည္း ေၿပာရမယ္ဆိုရင္၊ အနာဂတ္ ၿပည္ေထာင္စု ၿမန္မာႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ စပ္လ်ဥ္းလို႔ Vision ရွိရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္။ “Vision” ကိုၿမန္မာဘာသာနဲ႔ ၿပည့္စံုေအာင္ ေၿပာရမယ္ဆိုရင္၊ စိတ္ကူးၪာဏ္ (စိတ္ကူးယဥ္မွဳမဟုတ္ပါ) ကို အေၿခခံတဲ့ ေၿမာ္ၿမင္အိပ္မက္ပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေဆာင္ရာမွာ လက္ကိုင္ၿပဳရမဲ့မူ အေနနဲ႔ေတာ့ ကြ်န္မရိုးရိုးပဲ ၿမင္ပါတယ္။ ၿပည္သူေတြကို မေသခ်ာတ့ဲ ကတိက၀တ္ေတြ မေပးရဘူး၊ မလွည့္ၿဖားရဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ ရရွိဖို႔အတြက္ ကြ်န္မအတတ္ႏိုင္ဆံုး လုပ္ပါမယ္ဆိုတဲ့ ကတိတစ္ခုသာၿပဳခဲ့ပါတယ္။ ကြ်န္မ ေၿမာ္ၿမင္အိပ္မက္တဲ့ ႏိုင္ငံကေတာ့ ေသြးစည္းညီညြတ္တဲ့၊ ေအးခ်မ္းတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံပါ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ အတူ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို ေရွ႕တန္းတင္ခဲ့တာပါပဲ။ ၁၉၈၈တုန္းက အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရး ဆိုတာမွာ တပ္မေတာ္နဲ႔ ၿပည္သူအၾကားရင္ၾကားေစ့ေရးဟာ အလြန္အေရးပါတယ္ဆိုတာ အားလံုးက လက္ခံခဲ့ၾကပါတယ္။ အခုေတာ့ ဒါကိုေမ့သူေတြလည္း ေမ့သြားၾကၿပီလား မသိဘူး။ ပထမဦးဆံုး အမ်ားၿပည္သူကို ကြ်န္မေၿပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းမွာပါတဲ့ အတိုင္း တပ္မေတာ္အေပၚ ေမတၱာရွိေၾကာင္း ယခုလည္း ေၿပာတာကို မႏွစ္သက္သူေတြ ရွိပါတယ္။ လႊတ္္္ေတာ္အတြင္း၊ လႊတ္ေတာ္အၿပင္၊ တတ္ႏိုင္သမွ် ႏိုင္ငံ့အက်ိဳး ေရွ႕ထားၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တာကို မၾကိဳက္သူေတြရွိသလို၊ သမၼတ ဦးေဆာင္တဲ့ အစုိးရအဖြဲ႕ကို ေ၀ဖန္တာကို သေဘာမက်သူေတြကလည္း ရွိပါေသးတယ္။
ဒါေတြအားလံုးဟာ ေတာ္လွန္ေရး၊ တည္ေဆာက္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အၿမင္ေတြ၊ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အၿမင္ေတြ ကြဲလြဲတာအေပၚမွာ အေၿခခံတယ္ထင္ပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ တည္ေဆာက္ေရးကာလကို ဦးတည္သြားႏိုင္ရမယ္။ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးပန္းတိုင္ကို မ်က္ေခ်ၿပတ္လုိ႔ မၿဖစ္ဘူး။ အတိုက္အခံဆိုတာ တိုက္ရင္တို္က္၊ မတိုက္ရင္ခံဆိုတဲ့ သေဘာမဟုတ္ဘဲ၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆန္႔က်င္သင့္တာကို ဒီမိုကေရစီလုပ္ထံုးလုပ္နည္းေဘာင္အတြင္းက ဆန္႔က်င္ရဲရသလို၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္တယ္ထင္ရင္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ၿခံဳငံုေၿပာရရင္ ကြ်န္မတို႔ ၿပည္သူ ၿပည္သားအမ်ားစုဟာ လံုၿခံဳမွဳနဲ႔ လြတ္လပ္မွဳကို အာမခံႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းနဲ႔ ရယူတည္ေဆာက္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ကြ်န္မ ၈.၈.၈၈ အေရးေတာ္ပံုထဲ ပါခဲ့တာပါ။
ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ ဒီမွ်သာ။ ။
ေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါတယ္.။
No comments:
Post a Comment