ေမာင္ညီ့လက္ဖက္ရည္ဆိုုင္ကေလးသည္ က်ံဳကမိစုုရြာကေလး၏ အ၀င္လမ္းနေဘးတြင္တည္ရွိသည္။ ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္သျဖင့္ ဆိုုင္ကေလးသည္ လူစည္ကားလွသည္။မနက္ပိုုင္းနွင့္ ညေနပိုုင္းတြင္ လာေရာက္စားေသာက္သူမ်ားအလြန္မ်ားရကား ဆိုုင္ရွိဝန္ထမ္းမ်ားနွင့္ ေမာင္ညီေရာသူ၏
မိန္းမျဖစ္သူ မေအး ပါမက်န္ ဇယ္ဆက္သကဲ့သိုု႔ အလုုပ္လုုပ္ၾကရသည္။
တစ္ရက္တြင္ ေမာင္ညီ၏ေယာကၡထီးျဖစ္သူ ဦးလွ သည္သူ၏သမီးကေလးကိုု လြန္စြာသတိရသျဖင့္ သမီးကိုု ေတြ႔ရန္သမီးနွင့္ သားမက္ရွိရာ က်ံဳကမိစုုရြာကေလးသိုု႔ အလည္ေရာက္လာသည္။ မေအး၏ဖခင္သည္ အလြန္ရိုုးလြန္းလွသူျဖစ္ရကား စကားေျပာလွ်င္လည္း တုုတ္ထိုုးအိုုးေပါက္ေျပာတတ္သည္..။ သူေရာက္ရွိျပီး ေနာက္တစ္ေန႔မနက္တြင္ သမီးနွင့္ သားမက္ရွိရာလက္ဖက္ရည္ဆုုိင္သိုု႔ လက္ဖက္ရည္ခ်ိဳေရာက္ရန္ေရာက္ရွိလာသည္။ ဆိုုင္တြင္း၀င္လိုုက္သည္နွင့္ မ်ားျပားလွေသာ စားေသာက္ရန္ေရာက္ရွိလာေသာ သူမ်ားကိုု ျမင္ေသာအခါ သမီးနွင့္သားမက္ကိုု ကူညီရန္ ဦးလွစဥ္းစားလိုုက္သည္။ ဦးလွဝင္ေရာက္ကူညီသျဖင့္ အနည္းငယ္ ပိုု၍ အဆင္ေျပသြားသည္ကိုု ျမင္ရေသာအခါ ဦးလွ၏ရင္တြင္ ၀မ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ျဖစ္ရသည္..။ “ဟုုတ္တယ္..ငါကူရမယ္..ဒါမွ ငါ့သမီးနဲ႔သားမက္လည္း နဲနဲသက္သာမယ္” တီးတိုုးေရရြတ္ရင္း လက္ဖက္ရည္ခြက္မ်ားကိုုခ်ေပးျခင္း၊ မုုန္႔ပန္ကန္မ်ားကိုုခ်ေပးျခင္းျဖင့္ ေက်နပ္ေနေလသည္။ “မလုုပ္ပါနဲ႔ အေဖ..၊ ပင္ပန္းေနပါ့မယ္” ဆိုုသည့္ သမီးျဖစ္သူ မေအး၏အသံကိုုပင္သူ႔မွာ မၾကားနိုုင္..။ ထုုိအခ်ိန္တြင္ ဆိုုင္တြင္းသိုု႔ကေလးငယ္တစ္ဦး၀င္လာသည္။ ပြေဖာင္း၍ၾကြပ္ရြေနေသာ အီၾကာေကြးမ်ားကိုုေဝ့ဝဲၾကည့္လိုုက္သည္။ ထိုအခ်င္းအရာကိုု ဦးလွ ျမင္ေသာအခါ “ဘာလိုုခ်င္လဲ ကေလး” “အီၾကာေကြးတစ္ေခ်ာင္းေပးပါ ဘဘ” ထိုုအခါ ဦးလွသည္ အီၾကာေကြး မ်ားထားရာျခင္းထဲမွာ အီၾကာေကြးကိုုယူ၍ နွစ္ျခမ္းခြဲလိုုက္ျပီးလွ်င္ ကေလးအားေပးလိုုက္သည္။ “ေရာ့..ဒီမွာ အီၾကာေကြးတစ္ေခ်ာင္း” ကေလးက မယူေပ။ “မဟုုတ္ဘူး..ဒါကတစ္ျခမ္း” “ေဟ့ေရာင္.. မင္း၀ယ္တာ တစ္ေခ်ာင္းေလ.. ဒီမွာတစ္ေခ်ာင္း” “အာ..မဟုုတ္ဘူး..ကၽြန္ေတာ္ဝယ္တာတစ္ေခ်ာင္း၊ အဲ့လိုု ၂ခုုပူးေနတာကိုု တစ္ေခ်ာင္းလိုု႔ေခၚတာ” “ဟမ္..မင္းက ငါ့ကိုု လအ မ်ားထင္ေနလား ..မင္းတစ္ေခ်ာင္း၀ယ္လိုု႔ငါတစ္ေခ်ာင္းေပးတာေလ” ကေလးကလည္း ဦးလွဘယ္လိုုေပးေပး မယူေပ။ ဦးလွနွင့္ကေလး အျပန္အလွန္ မေက်မလည္ျဖစ္ေနသည္ကိုု ေမာင္ညီျမင္ေသာအခါအနီးသိုု႔ေရာက္လာသည္..။ “ဘာျဖစ္လိုု႔လဲ အေဖ” “ဒီေကာင္ကြာ..အီၾကာေကြးတစ္ေခ်ာင္းဝယ္ျပီး ၂ေခ်ာင္းေတာင္းေနလိုု႕” “မဟုုတ္ဘူး ဦးညီ..ကၽြန္ေတာ္အီၾကာေကြးတစ္ေခ်ာင္း၀ယ္တာကိုု ဒီအဘၾကီးက တစ္ျခမ္းခြဲျပီးေပးေနတယ္” ထိုုအခါေမာင္ညီသည္ သူတိုု႔နွစ္ဦး၏ျပႆနာကိုု သေဘာေပါက္သြားေလသည္။ ထိုု႔ေနာက္ ကေလးကိုု အီၾကာေကြးအသစ္တစ္ေခ်ာင္းေပးလိုုက္ေလသည္။ ထိုု႔ေနာက္ ဦးလွဘက္သိုု႔လွည့္ကာ “အေဖ..အီၾကာေကြးက ဒီလိုု၂ခုုပူးကိုုမွ တစ္ေခ်ာင္းေခၚတာေလ” ထိုုအခါ ဦးလွျပန္ေျပာသည္ကား… “ခြီးတဲ့မွကြာ .. မင္းတိုု႔တစ္ေခ်ာင္းကလည္း နွစ္ေခ်ာင္ပူးၾကီးကိုုး” ဟူသတည္း..။
ပ်ိဳးယု၀သုန္
No comments:
Post a Comment