Thursday 13 December 2012

လူစိတ္ေပ်ာက္ေနတဲ့ ဘံု ဘ၀ မွာေနရဲလား


စင္ကာပူရွိ...စိတၱဇေရာဂါကုေဆးရုံတစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္..

"အေနာက္..၊အေရွ႔..အေရွ႔..အေနာက္..၊သမိုင္း..၊ပထ၀ီ..၊..ေဂါဇီလာ..ဒိုင္နိုေဆာ..၊တရုတ္..ကုလား..လက္ပေတာင္း....ျမစ္ဆံု...၊ရုိဟင္ဂ်ာ..၊ပီအယ္လ္ေအ...၊စီအိုင္ေအ...၊အိုဘားမား..၊ေဒၚစု...ကလင္တန္...၊ဦးသိန္းစိန္...၊ဘုန္းဘုန္း..၊...ကိန္..ကိန္..ခီြး...ခြီး...၀ုတ္...၀ုတ္...ေ၀ါင္း...ေ၀ါင္း...၊က်လိ...က်လိ..၊ကြိ...ကြိ..၊......"
"ေဘာ္...ဘူး...ေဘာ္....ေနာက္လွည္႔ၾကည္႔တစ္ခ
်က္ဆိုသာရုံေလး..ညွိဳ႕မ်က္၀န္းရွင္ရယ္...ဒက္ဂေလာက္..ဒက္ဂေလာက္...၊.."
"..တီ..တီ..ေပၚ..ေပၚ...ဂ်ံဳးဂ်ံဳးဂ်က္ဂ်က္....၊ေအာင္တပ္မေတာ္ၾကီးလဲ..ေပ်ာ္ေနပါျပီ..၊.ေပါက္ေဖၚၾကီးလဲ..ေပ်ာ္ေနပါျပီ......ဂိ..ဂိ.."
"ပလတ္....ပလတ္..ရွလြတ္..ရွလြတ္..၊ျခံစည္းရိုးမရရင္..သံဇကာ...၊သံဇကာမရရင္..အုတ္တံတိုင္း..
အုတ္တံတိုင္းမရရင္...ထန္းလက္...ကာဖို႔...ကာဖို႔...တိန္...တိန္..ပတ္ေဗဂ်ိ.....ပတ္ေဗဂ်ိ..၊
"...ေက်းဂ်ဳးခ်င္ကို...ဆီပုလင္းခါးခ်ိတ္ေပးထားပါလို႔....ပလို႔...အို႔အို႔....ဂ်ိ"

လူနာရွင္၏ထိန္းခ်ဳပ္မွဳအကူအညီျဖင္႔..၀င္လာေသာ..
စိတ္ေရာဂါသည္လူနာတစ္ဦးထံမွအသံျဖစ္သည္...
လူနာသည္..လူနာမွန္းမထင္ရေလာက္ေအာင္ပင္...သန္႔ျပန္႔သည္..
ထိုလူနာမ်ားအား..လူနာရွင္လူၾကီးမွ မနည္းထိန္းသိမ္းေနပံုရသည္..
လူနာရွင္၏ပံုစံက...အျခားလူမ်ားျမင္သြားမွာစိုးရိမ္ေနပံုျဖင္႔..ပတ္၀န္းက်င္ကိုေတာ္ေတာ္သတိထားေနပံုရသည္...

တာ၀န္က်ဆရာ၀န္ႏွင္႔ဆရာမေလးကအေျပးအလြားေရာက္လာၾကသည္..

စိတ္ေရာဂါကုဆရာ၀န္။ ။ဘာျဖစ္တာလဲ?

လူနာရွင္။ ။ကၽြန္ေတာ္ခိုင္းတာေတြလုပ္ရင္းအဲဒီလိုျဖစ္သြားတာပါဆရာ..

စိတ္ေရာဂါကုဆရာ၀န္။ ။ဘယ္လိုမ်ား ခိုင္းလိုက္တာလဲဗ်ာ. .ေတာ္ေတာ္ ေဂါက္ေနပံုရတယ္ဗ်.. ကၽြတ္႕ကၽြတ္..၊

လူနာရွင္။ ။ဒီေကာင္ကကၽြန္ေတာ႔တပည္႔ပါဆရာ..ကၽြန္ေတာ္တို႔က ျမန္မာႏိုင္ငံကပါ..(.....)လုပ္ပါတယ္..သူကကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ကၽြန္ေတာ႔ဆရာေတြရဲ႕အရွဳပ္ထုတ္ေတြေပၚမွာစိုးလို႔...ဖြဘုတ္ထဲမွာကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ကာဗာေပး၀ါဒျဖန္႔ဖို႔တာ၀န္ေပးထားတာပါ...၊အဲအဲ..ျပီးေတာ႔ဖြဘုတ္ထဲမွာရွိတဲ႔သူေတြကိုလဲစည္းရုံးဖို႔သူ႔ကိုခို္င္းထားပါတယ္....သူတာ၀န္ေက်ရွာပါတယ္.....
ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က..အဟင္႔..ကၽြန္ေတာ္တို႔ကသူ႔အေပၚတာ၀န္မေက်ခဲ႔ပါဘူး..အဟီးဟီး....

စိတ္ေရာဂါကုဆရာ၀န္။ ။ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲဗ်ာ..

လူနာရွင္။ ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလဲရွဳပ္ထားတာေတြက..ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာဆိုေတာ႔.
.ျပသနာတစ္ခုျဖစ္လိုက္...
သူကေျပရာေျပေၾကာင္းေရးလိုက္.ထပ္ျဖစ္လိုက္.ေလ႔လာလိုက္...ေျပရာေျပေၾကာင္းေရးလိုက္..
၊ျပသနာတစ္ခုမျပီးခင္ေနာက္တစ္ခုျဖစ္လိုက္...သူကေလ႔လာလိုက္ရွာေဖြလိုက္.
.ေျပရာေျပေၾကာင္းေရးလိုက္...တစ္ခုေရးဖို႔တစ္ခုကိုစဥ္းစားေနခ်ိန္မွာ....ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔အရင္အရွုပ္ ၁၀ ခုေလာက္ထပ္ေပၚလာလိုက္.စဥ္းစားလိုက္...ေျပရာေျပေၾကာင္းေရးလိုက္... အဲဒီလိုလုပ္ေနခ်ိန္မွာ... ...ေပၚလာလိုက္......ေျပရာေျပေၾကာင္း......လိုက္....ေျပရာေျပ....... လိုက္...ေျပရာ......အီးဟီးဟီး....အဲသလိုနဲ႔....သူလဲ...သူလဲ.......အဟင္႔အဟင္႔....

ဆရာ၀န္မွာ...ေခါင္းကိုသာတြင္တြင္ရမ္းေနမိေတာ႔သည္....
ထိုအခ်ိန္တြင္..စိတ္ေရာဂါသည္လူနာ၏ေအာင္ျမင္ေသာအသံ၀ါၾကီးမွာ..
.ေဆးရုံတစ္ခုလံုးဟိန္းသြားေလသတည္း......

"..မီးေလာင္တာမဟုတ္ဘူး...မိတ္ကပ္ေတြ..ေဗထိေဗ်ာင္....ေဗထိ..ေဗ်ာင္...တိန္...တိန္...၊"
".မီးေလာင္ဗံုးမဟုတ္ဘူး...မ်က္ရည္ငိုဗံုး...ငရုတ္သီးဗံုးပါဆို...အဟင္႔..ဟီးရႊတ္....ဖတ္..ပလို႔ဂ်ိ..၊"
 
Pa Yit 

No comments:

Post a Comment