အေမရိကန္ သမၼတ ႏွစ္ဦး က သင္ဘယ္သူရမယ္ထင္လဲ?

အေမရိကန္သမၼတေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုုင္အရႈံးနဲ႔ ႏိုုင္ငံတကာအေပၚ ဘယ္လိုုသက္ေရာက္မလဲ

ႏိုုင္ငံတကာသာဂိ ~

ဒီေန႔ အေမရိကန္တျပည္လုုံး အေမရိကန္သမၼတနဲ႔ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေတာ့မယ္။ လက္ရွိသမၼတ အိုုဘားမားနဲ႔ ျပိဳင္ဖက္ မစ္ေရာ္နီတိုု႔ အၾကိတ္အနယ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ လက္ရွိ လူထုုစစ္တမ္းေတြအရ သူတိုု႔ ၂ ဦးစလုုံး အျပတ္အသတ္ မျဖစ္ေသးပါဘူး တဲ့။

            အေမရိကန္ျပည္သူေတြက သူတိုု႔အတြက္ ေနာက္ေလးႏွစ္မွာ ဘယ္သူက အေကာင္းဆုုံး အုုပ္ခ်ဳပ္မယ့္သူ ျဖစ္မလဲ ဆိုုတာကိုု   ဆုုံးျဖတ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတိုု႔ရဲ့ ျပည္တြင္းစီးပြားေရး၊ ျပည္တြင္းလူမႈေရးဘ၀ေတြအတြက္ အေကာင္းဆုုံး လုုပ္ေပးမယ့္သူ၊ လုုပ္ေပးမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ကိုုပဲ ေရြးၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္တြင္းက ႏိုုင္ငံသားေတြအမ်ားစုုကေတာ့ အဲသည္ စံႏႈန္းကိုုပဲ စိတ္၀င္စားပါတယ္။ အျခားႏိုုင္ငံေတြနဲ႔ အျခားႏိုုင္ငံသားေတြရဲ့ အေျခအေနေတြကိုု စိတ္၀င္စားျပီး ထည့္စဥ္းစားတာ မရွိပါဘူး။

            ႏိုုင္ငံတကာက ျပည္သူေတြနဲ႔ အစုုိးရေတြ အားလုုံးကေတာ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုု သမၼတေရြးေကာက္ပြဲကိုု သူတိုု႔ေရြးေကာက္ပြဲလိုုမ်ဳိး စိတ္၀င္စားၾက၊ အားေပးၾကပါတယ္။ ေဆြးေႏြးၾက၊ စဥ္းစားၾကပါတယ္။ အခုု သည္ေဆာင္းပါးေရးေနသလိုုမ်ဳိးေပါ့။

            ေတာင္အေမရိကနဲ႔ အေမရိကအလယ္ပိုုင္း ႏိုုင္ငံေတြကေတာ့ အိုုဘားမားႏိုုင္ခဲ့ရင္ လက္ရွိ ကုုန္သြယ္မႈ၊ နားလည္မႈစာခၽြန္၊ လူ၀င္မႈစနစ္ေတြအတိုုင္း ဆက္သြားမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ထူးျခားမႈ မရွိေသာ္လည္း မစ္ေရာ္နီႏိုုင္ခဲ့ရင္ျဖင့္ အေမရိကန္ျပည္တြင္းက လုုပ္ငန္းေတြ၊ အလုုပ္ရွင္ေတြကိုု ကာကြယ္တဲ့ ကုုန္သြယ္မႈေတြ ျပန္လည္ အသက္သြင္းမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အျငင္းပြားစရာေတြ ျပန္ျဖစ္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

            ဥေရာပႏိုုင္ငံေတြအတြက္ကေတာ့ သူတိုု႔ က်ဆင္းေနတဲ့ စီးပြားေရးကိုု က်ားကန္ႏိုုင္ဖိုု႔အတြက္ အေမရိကန္ရဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္က အိုုဘားမားအစုုိးရ လုုပ္ထုုံးလုုပ္နည္းျဖစ္တဲ့ အစုုိးရကုုိယ္တိုုင္ ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္မႈ၊ ေခ်းေငြ အတုုိးႏႈန္းမ်ားကိုု ၀င္ေရာက္ သတ္မွတ္မႈ စတဲ့ ပုုံစံေတြကိုု ေဆာင္ရြက္ေနရာကေန ခ်က္ျခင္းၾကီး ေျပာင္းလဲပစ္ဖိုု႔ေတာ့ မလြယ္ပါဘူး။ သိုု႔ေသာ္လည္း မစ္ေရာ္နီအစိုုးရကေနျပီးေတာ့ ဥေရာပရဲ့ စီးပြားေရးျပန္လည္ထူေထာင္မႈမွာ အစိုုးရစြက္ဖက္မႈထက္ လုုပ္ငန္းရွင္ေတြကေန တိုုက္ရိုုက္ကိုုင္တြယ္ျပီး ေဆာင္ရြက္ၾကဖိုု႔ တိုုက္တြန္းတာေတြ ျဖစ္လာႏိုုင္ပါတယ္။

            အေရွ႔အလယ္ပိုုင္းနဲ႔ အာဖရိကႏိုုင္ငံေတြအတြက္ကေတာ့ အိုုဘားမားလက္ထက္ အေမရိကန္ရဲ့ တိုုက္ရိုုက္စြက္ဖက္မႈေတြထက္ ေဒသခံေတြနဲ႔ အိမ္နီးခ်င္းေတြကတဆင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြကိုု အားေပး ေျမွာက္ပင့္ေပးတဲ့ ေပၚလစီနဲ႔ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ေနတာေတြဟာ အိုုဘားမားေနာက္ ၄ ႏွစ္မွာ ပိုုအရွိန္ရလာႏိုုင္ပါတယ္။ ေဒသဆိုုင္ရာ ႏိုုင္ငံေပါင္းစုုံအဖြဲ႔ေတြျဖစ္တဲ့ ဥေရာပသမဂၢတိုု႔၊ အာဖရိကသမဂၢတိုု႔၊ အာရပ္သမဂၢေတြရဲ့ အခမ္းက႑ကိုု အားေပးတာေတြ ပိုုမိုုးက်ယ္ျပန္႔လာႏိုုင္ပါတယ္။ သိုု႔ေသာ္ မစ္ေရာ္နီသာ အႏိုုင္ရခဲ့ရင္ျဖင့္ တမ်ဳိးတဖုုံ ျဖစ္သြားႏိုုင္ပါတယ္။ တိုုက္ရုုိက္ဖိအားေပးတာေတြ၊ ေနာက္ကြယ္ကေန စြက္ဖက္တာေတြ၊ ေဆြးေႏြးပြဲတိုုင္းမွာ အေမရိကန္က ေနရာတကာ ပါတာေတြ ျပန္ျမင္ရႏိုုင္ပါတယ္။ အီရန္တိုု႔ ပါလစ္တိုုင္းနဲ႔ အစၥေရး တိုု႔မွာ တမ်ဳိးတဖုုံ ျဖစ္ႏိုုင္ပါတယ္။

            အာရွနဲ႔ တရုုတ္မွာေတာ့ ကုုန္သြယ္ေရးနဲ႔ စစ္စခန္းျပင္ဆင္ေရး လုုပ္ငန္းမ်ားနဲ႔ အေမရိကန္က ေနရာယူထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တရုုတ္နဲ႔ အိႏၵိယတိုု႔ရဲ့ စီးပြားျပိဳင္ဆိုုင္မႈေတြအားလုုံးမွာ အေမရိကန္ဟာ ႏွစ္ဖက္စလုုံးအတြက္ ေဖာက္သည္ၾကီးအျဖစ္ ဆက္လက္ရပ္တည္ေနပါတယ္။ သူအဓိက ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္မႈဟာ ျမန္မာျပည္ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ ေျမာက္ကိုုရီးယားနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အာရွႏိုုင္ငံေတြကိုုယ္တိုုင္က ေရွ႔ကေန ရင္ဆိုုင္ၾကဖိုု႔ကိုု အားေပးေနတဲ့ ပုုံပါပဲ။ မစ္ေရာ္နီမ်ား ႏိုုင္ခဲ့ရင္ အဲသည္ေပၚလစီေတြကိုု သိပ္ျပီး ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈ ေျပာင္းလဲမႈ သိပ္လုုပ္မယ့္ပုုံမရွိပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ဆိုုေတာ့ သူကိုုယ္တိုုင္က ဘယ္လိုုမွ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္ မေျပာခဲ့လိုု႔ပါပဲ။

            တရုုတ္၊ ရုုရွား၊ ေျမာက္ကိုုရီးယား၊ အီရန္၊ အာရွ၊ အာဖရိကနဲ႔ ေတာင္အေမရိကက အာဏာရွင္မ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံေရးကေတာ့ အိုုဘားမားရဲ႕ ေရွ႔ ၄ ႏွစ္မွာ ပိုုမိုု ထိေတြ႔ဆက္ဆံ၊ ပိုုမိုု ဖိအားေပးဆိုုတဲ့ ပုုံစံနဲ႔ သြားမွာပါပဲ။ ျပီးေတာ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုုင္ငံေတြကိုု ပိုုမိုု အုုပ္စုုဖြဲ႔ေစျပီးေတာ့ အဆိုုပါႏိုုင္ငံေတြကိုု ရင္ဆိုုင္ခိုုင္းမယ့္ ပုုံကိုု ေဖာ္ေဆာင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မစ္ေရာ္နီတိုု႔ အစုုိးရသာ ေျပာင္းလဲသြားမယ္ဆိုုရင္ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ပါတီရဲ့ မူလေပၚလစီျဖစ္တဲ့ သူရဲေကာင္း အာက်ယ္ၾကီးအျဖစ္ ျပန္လည္ ျမင္ေတြ႔ၾကရမယ္ ျဖစ္ပါတယ္။

            ဒါကေတာ့ လက္ရွိ အေမရိကန္ျပည္တြင္းက သတင္းေတြ၊ အာေဘာ္ေတြကိုု လိုုက္လံ ဖတ္ရႈရင္း စိတ္ထဲေပၚတာေတြ ခ်ေရးလိုုက္တာပါ။ အေမရိကန္ျပည္သားေတြကေတာ့ ၄ ႏွစ္တခါ ၈ ႏွစ္တခါ သမၼတအသစ္၊ ေပၚလစီ စနစ္အသစ္ေတြ ေျပာင္းလဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနၾကဆိုုေတာ့ သူတိုု႔အတြက္က ငါးပ်ံတလွည့္၊ ဗုုံလုုံတလွည့္ဆိုုတာကိုု အေတ႔ြအၾကဳံ ရွိျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုုင္လြန္းလွ (၄ ႏွစ္ ၈ ႏွစ္)၊ ရႈံးလြန္းလွ (၄ ႏွစ္၊ ၈ ႏွစ္) ဆိုုေတာ့ တာတိုုေျပးတဲ့ဆီမွာ အပင္ပန္းခံသင့္သေလာက္ ခံၾကသလိုု ေရရွည္အတြက္လည္း သက္လုုံေကာင္းေအာင္ အေမာလုုံၾကတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ သြားၾကတဲ့ ပုုံပါပဲ။

            တခါ ႏိုုင္တာနဲ႔ တသက္လုုံး ႏိုုင္ျပီဆိုုျပီး မေမာ္ၾကြားသလိုု၊ တခါေလာက္ ရႈံးတာနဲ႔ တသက္လုုံး မေခၚႏိုုင္ မေျပာႏိုုင္ စိတ္ဆိုုး စိတ္ေကာက္ၾကတဲ့ လူမ်ဳိးေတြ မဟုုတ္ပါဘူး။

            ကဲ … ဘယ္သူႏိုုင္မလဲ။ အိုုဘားမား လား၊ အိုုဘားမား လား။


မုိးမခ http://moemaka.com/ မွာ ေဖာ္ျပထားတ့ဲ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါတယ္။