Thursday 27 June 2013

ဦး၀င္းတင္နဲ႕ေနထိုင္ျခင္း

ငါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္လြတ္လာခ်င္းညမွာ စီအီးစီအစည္းအေ၀း ထုိင္ေတာ့ ေသခ်ာေျပာတယ္။ ေဒၚစု က်ေနာ္လည္းအိုျပီ၊ ဥာဏ္လည္းယိုင္ျပီ၊ ေျခေထာက္တင္ ယိုင္တာမဟုတ္ဘူး၊ ဥာဏ္ပါယိုင္ေနျပီ။ က်ေနာ့္ကို စီအီးစီကထြက္ခြင့္ေပးပါ။ က်ေနာ္ ပါတီက ထြက္မေျပးပါဘူး။ က်ေနာ္ ပါတီမွာပဲအလုပ္လုပ္ပါ့မယ္။ က်ေနာ္ စီစီမွာ ဆင္းလုပ္ပါ့မယ္ ဆိုတာ မင္းတို႕အေမ သေဘာမတူလုုိ႔ ငါ့မွာ ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ ခုထိ ပါေနရေသးတာကြာ။

ငါ့ေကာင္ ဘယ္ေတာ့မွေသတဲ့အထိ လုပ္မယ္ဆုိတဲ့စကားမေျပာေကာင္းဘူး။ ဒီလိုပဲ ဖယ္ေပး ရမွာေပါ့ကြာ။

ငါက ဖယ္ေပးမယ္ ေျပာေတာ့ ေဒၚစုက ေနရာခ်ဲေပးတယ္ေလာက္ပဲ သံုးပါ။ ဖယ္ေပးပါလို႔ မေျပာဘူးတဲ့။ ေဒၚစုက ကာလေဒသလိုက္ စကားလံုးသံုးႏႈန္းတာလည္း လွတယ္ကြာ။ အဲ့လိုေနရာေတြမွာ ေဒၚစုကို ဘယ္သူမွမလိုက္နုိင္ဘူး။

မင္းတို႕ေကာင္ေတြ ေယာင္၀ါး၀ါးေတာ့ မလုပ္နဲ႔။ ငါ နိုင္ငံ့ထိပ္ပုိင္းေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံဖူးတယ္။ အကုန္ပ်က္ကုန္တာပဲ။ ေအး တစ္ခုရွိတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္က မပ်က္ ဘူးကြ။ သူ႔ေနရာမွာ တျခားလူေတြဆို ခုေလာက္ရွိ ႐ူးကုန္ေလာက္ျပီ။ ဘယ္ .. ဒီေလာက္ ထိ ေျမွာက္ပင့္ေပးေနတာ ေတာ္ယံုလူဆိုေျမာက္ျပီေပါ့။ ဒီတစ္ကြက္ ဒီအခ်က္နဲ႔တင္ကုိ ေက်းဇူး တင္ေလးစားစရာေကာင္းလွျပီကြာ။ ငါေသတာ မေသတာ အေရးမႀကီးဘူး။ ေဒၚစု မေသဖို႕လို တယ္....”

(ဦး၀င္းတင္နဲ႕ေနထိုင္ျခင္း - ၉ - မိုးမခ)
ျပန္လည္မွ်ေ၀ပါတယ္
27.6.2013

No comments:

Post a Comment