ျငိမ္းခ်မ္းေအး၊ ေမ ၁၆၊ ၂၀၁၃
(ဓာတ္ပံု – ခင္ေမာင္တိုး ေတးစုမ်ားစြာရဲ႕ မ်က္ႏွာဖံုးပန္းခ်ီ လက္ရာရွင္ ပန္းခ်ီမ်ိဳးျမင့္)
ဦးတိုး ဆံုးတာ မေန႕တေန႕ကလိုပဲ စိတ္ထဲ ခံစား လြမ္းေနရေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ဒီေန႕ (၆) လ ျပည့္ (၁၅၊ ႏိုဝင္ဘာ၊ ၂၀၁၂ – ၁၅၊ ေမ၊ ၂၀၁၃) သြားၿပီ..။ သူလို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးက တသက္လံုး လြမ္းေနရမယ့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးပါ။ သူ႕မိသားစု၊ သူ႕မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း၊ သူ႕ ဂီတ ပရိသတ္ တင္မကဘဲ ဗမာျပည္ အတိုင္းအတာ နဲ႕ ကို သူ႕လို ရိုးရာ နဲ႕ အေနာက္တိုင္း ဂီတ ကို ေပါင္းစပ္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္္သံစဥ္၊ ကိုယ္ပိုင္ဟန္နဲ႕ ဗမာ့ေခတ္ေပၚဂီတ ကို အက်ိဳးျပဳ၊ သမိုင္းဖန္တီးခဲ့သူမ်ိဳးက ေခတ္တိုင္းမွာ အျမဲ အမွတ္တရ ရွိေနရမွာပါ။
သူဆံုးတဲ့ တလျပည့္ ကုသိုလ္ျပဳ အမွ်ေဝပြဲမွာ သူ႕သူငယ္ခ်င္းအရင္း ဆရာ ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း) က အခုလို ကဗ်ာေလးေရး လြမ္းခဲ့တယ္။
အမွ်.. အမွ်.. အမွ်
ေဝဒနာေတြဖြဲ႕
တစ.. တစ.. ေျမ့ကၽြမ္း..
ေျခရာေတြနဲ႕..
ခဏ.. ခဏ.. မေမ့စတမ္း..
ေၾသာ္.. မေျဖသာေလတဲ့..
ရင္ထဲက.. တလ. တလ.. ျပည့္.. အလြမ္း..
ေမာင္စိန္ဝင္း (ပုတီးကုန္း)
ဓာတ္ပံု – ခင္ေမာင္တိုး မိသားစု
အခု ေတာ့ “ရင္ထဲက.. ေျခာက္လ.. ေျခာက္လ.. ျပည့္.. အလြမ္း” ျဖစ္ရၿပီေပါ့..။ ေနာင္မွာလည္း တႏွစ္.. တႏွစ္.. ျပည့္ေတြ.. ငါးႏွစ္.. ငါးႏွစ္.. ျပည့္ေတြ.. ဆယ္ႏွစ္.. ဆယ္ႏွစ္.. ျပည့္ေတြ.. လြမ္းေနရဦးမွာပါပဲ။ ဦးတိုး မမီလိုက္၊ မျမင္လိုက္ရရွာတဲ့ ဦးတိုးရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေျမးမေလး အရြယ္ေရာက္ လူလားေျမာက္တဲ့ အခ်ိန္၊ ေနာက္မ်ိဳးဆက္သစ္ ေပါင္းမ်ားစြာလည္း ဆက္ လြမ္းေန၊ အမွတ္တရ လုပ္ေနရမယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။
က်ေနာ္ နဲ႕ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြ ဂီတခ်စ္သူေတြဆိုတာေတာ့ ေျပာမေနနဲ႕ေပါ့..။ ေန႕စဥ္ရက္ဆက္လို႕ မဆိုႏိုင္ေတာင္ ရက္ျခားေတာ့ ဦးတိုးနဲ႕ ပတ္သက္တာေတြ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေျပာျဖစ္ၾက၊ ေရးျဖစ္ၾက၊ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံု၊ သီခ်င္း ရုပ္သံ နဲ႕ စာသားေလးေတြ တင္ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဓာတ္ပံုမွ်ေဝသူ – Doney MP (မူရင္း သေျပမဂၢဇင္း)
က်ေနာ္တို႕မွာလည္း တႏွစ္ထက္ တႏွစ္အသက္ေတြႀကီးလာသလို အလြမ္းေတြလည္း ပိုမ်ားလာပါတယ္။ စြဲလမ္းခဲ့ရတဲ့ ကဗ်ာ နဲ႕ စာေပ ပညာရွင္၊ ဂီတပညာရွင္၊ အႏုပညာရွင္ ေတြ ကို လြမ္းရသလို သူတို႕ရဲ႕ အႏုပညာပစၥည္းေတြကိုလည္း လြမ္းရပါတယ္။ အႏုပညာပစၥည္းေတြကို စတင္ စားသံုးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ ေႏွာင္းခဲ့တဲ့အတိတ္ ကာလ ငယ္ဘဝကိုလည္း လြမ္းရပါတယ္။ ဒီလို ၾကည္ႏူးစရာတဝက္၊ အလြမ္းတဝက္ နဲ႕ ေအာက္ေမ့ ခံစား လြမ္းနာက်ရင္းနဲ႕ပဲ ေရွ႕အနာဂတ္ ဘဝခရီးကို ဆက္လက္ ခ်ီတက္ရမယ္ ထင္ပါတယ္။
ဦးတိုး ရဲ႕ တည္ၾကည္ တဲ့ မ်က္ႏွာ၊ သူ႕ရဲ႕ ဘယ္သံဝါဝါႀကီး ဆိုဟန္ နဲ႕ သူ႕ရဲ႕ဟန္ ေနကာ မ်က္မွန္ အမည္း နဲ႕ ဆံပင္ရွည္ ကိုလည္း ဒီလိုပဲ ကိုယ္လည္းလိုက္ ဘဝကူးတဲ့ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ အထိ ရင္ဘတ္ႏွလံုးသား နဲ႕ ျမင္ေန၊ ၾကားေန၊ လြမ္းဆြတ္ တသေနရပါဦးမယ္။ “သဇင္ည” နဲ႕အတူ ေဆာင္းမွာလည္း လြမ္းရပါမယ္။ “မုတ္သုန္ေလဦး” နဲ႕အတူ မိုးမွာလည္း လြမ္းေနရပါမယ္။ “ေႏြရက္မ်ားအခါခါ” ကုန္တဲ့အထိလည္း လြမ္းရပါဦးမယ္။ “အရြယ္လြန္ေရြ႕လ်ား” သြားတဲ့အထိ “လြမ္း” သီခ်င္းနဲ႕အတူ လြမ္းေနပါမယ္။
မူရင္း မိုးမခတြင္ လာေရာက္ဖတ္ရႈနိုင္ပါတယ္.။ရုပ္သံႏွင့္ ဓါတ္ပံုမ်ား http://moemaka.com/archives/34767
No comments:
Post a Comment