ေမာင္၀ံသ ေျပာခ်င္လြန္းလို႕
ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ ၂၈ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀၁၃ တြင္ ေဖာ္ျပသည့္ ေဆာင္းပါး။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံဟာ အခုအခ်ိန္မွာ အင္မတန္မွ သိမ္ေမြ႕ နက္နဲသေလာက္ အင္မတန္မွလည္ူ ခက္ခဲ ရႈပ္ေထြးတဲ့ အေျခအေနတစ္ခုအတြင္း ေရာက္ရွိေန တယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ေနတယ္ဗ်ာ။
ဘာေၾကာင့္ ဒီလို ေျပာရသလဲဆိုေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္မွသည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ကူးေျပာင္းခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အသြင္ ကူးေျပာင္းပုံ ကူးေျပာင္းနည္းဟာ တစ္ျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႕ တစ္မူထူးျခား ကြဲျပားေနၿပီး ကိစၥကလည္း မျပတ္ေသးလို႕ ျဖစ္တယ္ဗ်။
ပုံေသနည္း ဆင္တူယိုးမွား
အာဏာရွင္ကေန ဒီမိုကေရစီကို ကူးေျပာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံအမ်ားစုဟာ ပုံေသနည္းဆန္ဆန္လို႕ေတာင္ ေျပာစရာျဖစ္ေအာင္ ဆင္တူယိုးမွား ျဖစ္ခဲ့ၾကတာ ေတြ႕ရမွာပါ။ လူထုအုံ
ကတၱီပါေတာ္လွန္ေရးနဲ႕ ေ၀းခဲ့
ကြၽန္ေတာ္တို႕ဆီမွာလည္း ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးတုန္းက ေနာက္ဆုံး သမၼတ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က သုံးလအတြင္း ပါတီစုံဒီမိုကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ က်င္းပေပးမယ္လို႕ ကတိေပးၿပီး ကမ္းလွမ္းခဲ့ေပမယ့္ တစ္ဘက္နဲ႕တစ္ဘက္ ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ျခင္း မျပဳႏိုင္ခဲ့ၾကလို႕ ျမန္မာ့ ကတၱီပါေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္မလာခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႕က ခ်က္ေတြထက္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ေစာပါတယ္။
လမ္းစဥ္ပါတီအစိုးရဆီက တပ္မေတာ္က အာဏာလႊဲေျပာင္းယူၿပီး ၁၉၉၀ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးခဲ့ေပမယ့္ အႏိုင္ရတဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို အာဏာမလႊဲေပးတဲ့အတြက္ ကတၱွီပါ ေတာ္လွန္ေရးအနားေရာက္ဖို႕ ေ၀းသထက္ေ၀းခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီကတည္းက ကြၽန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးပုံစံဟာ ကမၻာမွာ ရွိခဲ့ၿပီးတဲ့ ပုံေသနည္းေတြနဲ႕ တစ္ျခားစီျဖစ္ခဲ့ၿ႔ပီလို႕ နားလည္ခဲ့ရတယ္ဗ်ာ။
ထင္သာ ျမင္သာ အေျပာင္းအလဲမ်ား
၁၉၉၀ကေန ၂၀၁၁ မတ္လအတြင္း ျဖစ္ရပ္ေတြ အေျခအေနေတြကို စာဖတ္သူမ်ား သိၿပီးသားလို႕ ယူဆတဲ့အတြကသူတို္ ဒီေဆာင္းပါးမွာ ျပန္မညႊန္း ေတာ့ဘဲ ၂၀၁၁ခုႏွစ္ မတ္လမွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ တက္လာၿပီးခ်ိန္ကိုပဲ ဆက္ၾကည့္ရေအာင္။
၂၀၀၈ခု အေျခခံဥပေဒကို လက္မခံတဲ့အတြက္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မပါ၀င္ခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ ၂၀၁၂ခု ဧၿပီလ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ၿပီး လႊတ္ေတာ္ထဲကို ဒီခ်ဳပ္အမတ္ေတြ ေရာက္လာတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေတြအားလုံး ႏွစ္ရွည္ အက်ဥ္းက်ခံေနရာက လြတ္လာၾကတယ္။ တစ္ခ်ိန္က ေထာင္မွဴးနဲ႕ ေထာင္သားဆက္ဆံေရးလိုမ်ိဳးပဲ ရွိခဲ့ၾကသူေတြ ယခုေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾက၊ ျပဳံးျပဳံးရႊင္ရႊင္ ရယ္ရယ္ ေမာေမာ ေျပာၾကဆိုၾက၊ အတူတြဲျပီး သီခ်င္းေတြဆိုၾက၊ ကခုန္ၾကနဲ႕ ျမင္ရသူ ျပည္သူအေပါင္းဟာ တကယ့္ကို စိတ္ဘ၀င္ခ်မ္းေျမ႕စရာျမင္ကြင္းေတြ ျဖစ္တယ္ ဗ်။
ဒီမိုကေရစီစစ္စစ္လို႕ ေျပာဖို႕လည္း ခက္
ဒါေပမယ့္ အျခားတစ္ဖက္မွာလည္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္အျဖစ္ ရႈျမင္ထားခဲ့ၾကတဲ့ မူလလက္ေဟာင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ ကေတာ့ ဘာမွမေျပာင္းလဲဘဲ နဂိုအတိုင္း (intact)ရွိေနတုန္းပဲလို႕ ရႈျမင္ေနသူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနတယ္ဗ်။ အဲသလို ရႈျမင္စရာ အထင္ရွား အျမင္သာဆုံး ဥပမာကေတာ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ ]]တပ္မေတာ္ သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဦးေဆာင္က႑တြင္ ရွိသည္}} ဆိုတဲ့ အေျခခံမူေပၚမွာ ေရးဆြဲထားတဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ စစ္စစ္ ျဖစ္ေနပါၿပီလို႕ ေသခ်ာေပါက္ ေျပာဖို႕ ခက္ေနတာလည္း အမွန္ပဲဗ်။
ေ၀ခြဲမရႏိုင္သူေတြ ရွိေနခ်ိန္
ဒီေတာ့ အခ်ိဳ႕သူေတြအဖို႕ ဒီကေန႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အဓိက ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ တာ၀န္ဟာ ေတာ္လွန္ေရးလား၊ တည္ေဆာက္ေရးလား ဆိုတာ ျပတ္ျပတ္သားသား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မဆုံးျဖတ္ႏုိင္ျဖစ္ေနၾကတယ္ဗ်။ သူတို႕အျမင္အရ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒၾကီး ရွိေနေသးတာေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးကို ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲရဦးမယ္လို႕ ယုံၾကည္ေနျခင္းနဲ႕ တစ္ၿပိဳင္တည္းမွာ လက္ေတြ႕ ေျမျပင္ေပၚမွာ မ်က္စိနဲ႕ တပ္အပ္ျမင္ေနရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္း အလဲေတြကလည္း သူတို႕ကို တည္ေဆာက္ေရးသမားေတြ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အျမန္ဆုံး ျဖစ္လာေအာင္ ၾကိဳးစားၾကဖို႕ ေတာင္းဆိုေနျပန္တယ္။ သူတို႕ အဓိက လုပ္ရမွာက ေတာ္လွန္ေရးလား။ တည္ေဆာက္ေရးလား။ ေပါ့ေပါ့ေတြးသူမ်ားအဖို႕ အေရးမၾကီးလွေပမယ့္ ေလးေလးနက္နက္ ဆင္ျခင္ ေတြးေတာတတ္သူမ်ားအဖို႕ေတာ့ တကယ့္ကို ေ၀ခြဲမရႏိုင္ (dilemma) ျဖစ္ ေလာက္တယ္ဗ်ာ။
အလံႏွစ္ခု ကိုင္ထားရမလား
ခုရက္ပိုင္းအတြင္း ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ကိုမင္းကိုႏုိင္က သူ႕ရဲ႕ ဥေရာပခရီးစဥ္အတြင္း သူဟာ တည္ ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းကို မကြၽမ္းက်င္ပါဘူးလို႕ ေျပာခဲ့ေၾကာင္း အင္တာနက္ သတင္းေတြမွာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ဗ်။
တကယ္ဆို မင္းကိုႏိုင္တို႕လို အသက္ငါးဆယ္၀န္းက်င္ မ်ဳိးဆက္ဟာ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းအတြက္ တကယ့္ကို အေကာင္းဆုံး အသင့္ေတာ္ ဆုံး မ်ဳိးဆက္ပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ။ အေကာင္းဆုံးေသာ တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ေရး သမားေတြဟာ သူတို႕အရြယ္ေတြထဲက ထြက္လာတာမ်ားတယ္ဆိုတာ ကမၻာ့ သမိုင္းကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ ေတြ႕ႏိုင္တယ္ဗ်။
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဆီမွာက ႏိုင္ငံကုိ အခ်စ္ဆုံးလူေတြက ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြနဲ႕ပဲ ယဥ္ပါး ခဲ့။ လက္ရွိ တိုင္းျပည္အေျခအေနကလည္း ေၾကာင္လိုလို ငါးလိုလို (ေရွာ့ခ္သုံးခုနဲ႕ ဖ်ံ ေၾကာင္ ငါး)။ အဲဒီေတာ့လည္း သူတို႕လို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးရဲ႕ ေရွ႕ဆုံးတန္း တစ္ေနရာမွာ ရွိေနသူေတြသာမက က်န္ရွိေနတဲ့ တက္ၾကြ လႈပ္ရွားသူေတြပါ အလံႏွစ္ခု ကိုင္ထားၾကရတာ မဆန္းဘူးေပါ့ဗ်ာ။
ကြဲအက္ေရးမွ ခြဲထြက္ေရးသို႕
ဒီေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုယ္ေတြ႕တစ္ခု ထည့္ေျပာစရာ ရွိပါတယ္။ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ဒီဇင္ဘာေလာက္က ကြၽန္ေတာ္ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီႀကီးတစ္ခုရဲ႕ ၿမိဳ႕နယ္စည္းအဖြဲ႕မ်ား ဖြဲ႕စည္းေရးတာ၀န္နဲ႕ နယ္ေတြကို ခရီးထြက္ခဲ့ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ထက္ အသက္အရြယ္ေရာ ႏိုင္ငံေရး၀ါပါ ႀကီးရင့္တဲ့ စီနီယာႏိုင္ငံေရးသမား တစ္ေယာက္နဲ႕ အတူတြဲအလုပ္လုပ္ခဲ့ရတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အဓိကအလုပ္က ရွစ္ေလးလုံး သပိတ္ႀကီးတုန္းက ကိုယ့္အစုနဲ႕ကိုယ္ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတဲ့ အင္အားစုေတြကို စုစည္းၿပီး ၿမိဳ႕နယ္စည္းေတြမွာ လက္တြဲလုပ္ၾကဖို႕ ညိႇႏိႈင္းဖြဲ႕စည္းေပးရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အုပ္စုကြဲေတြကို စည္းရုံးေရးအဖြဲ႕တစ္ခုတည္းမွာ ပူးေပါင္းလုပ္ၾကဖို႕ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြး ေအာင္ျမင္ခဲ့ေပမယ့္ ၿမိဳ႕ႀကီးတခ်ိဳ႕မွာ ဘယ္လိုမွ ညိွေပးလို႕ မရခဲ့ပါဘူး။ ေဆြးေႏြးရင္း ေဆြးေႏြးရင္း စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ စီနီယာႀကီးက လူေတြ ကြယ္ရာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္ကုပ္ၿပီး ေျပာတယ္။
]]က်ဳပ္ တစ္သက္လုံး လုပ္လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေတြ႕အႀကံဳက ကြဲအက္ေရးမွ ခြဲထြက္ေရးပဲဗ်။ အေျခခံသေဘာထားခ်င္း တူသလား၊ တူေအာင္ညွိလို႕ရသလား၊ တူေအာင္ညွိတယ္ဆိုတာကလည္း က်ဳပ္တို႕ပါတီက ေျပာတာကို ေဆြးေႏြးဘက္ ပါတီက လက္ခံဖို႕ညွိတာပဲ။ လက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုရင္ သြားေပေတာ့။ သူမထြက္ရင္ ကိုယ္ထြက္ပဲ။ ညီညြတ္ေရးဆိုတာ တံေတြးနဲ႕ ဆြတ္ၿပီး ကပ္ထားသလို လုပ္လို႕မရဘူး။ ဒီၿမိဳ႕မွာ ခုအတိုင္းဆို ဖြဲ႕စည္းေရး ဘယ္လိုမွ လုပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး}}လို႕ ေျပာပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ္နည္းနည္း ႀကိဳးစားၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ ေျပာေတာ့ သူက ခင္ဗ်ား စမ္းခ်င္ စမ္းၾကည့္ေလလို႕ ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အုပ္စုကြဲ ေလးငါးခုက သပိတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အစည္းအေ၀း တစ္ခုတည္းမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခိုင္းဘဲ တစ္အုပ္စုခ်င္းနဲ႕ သီးျခားစီ ေတြ႕ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႕ ဘယ္သူေတြနဲ႕ဆို တြဲလုပ္ႏိုင္တယ္၊ ဘယ္သူေတြနဲ႕ တြဲမလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ သေဘာထားရေအာင္ ေမးပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး တြဲလုပ္ႏိုင္သူေတြခ်ည္းပဲကို စည္းအဖြဲ႕ အမႈေဆာင္မ်ားအျဖစ္ ေရးခ်ၿပီး သူတို႕ သေဘာတူေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုးခိုင္းပါတယ္။ အဲဒီစာရင္းကို ေၾကညာ လိုက္ေတာ့ကာ မေက်နပ္တဲ့ အုပ္စုတခ်ိဳ႕က လူနည္းစုေတြေလာက္ပဲ တစ္ျခားပါတီေတြကို ၀င္သြားၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဆီမွာေတာ့ အျပန္အလွန္သည္းခံၿပီး လက္တြဲလုပ္ႏိုင္တဲ့ လူေကာင္းေတြကို ရလိုက္ပါတယ္။ ဒီအေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ့္စီနီယာက မွတ္ခ်က္ေပးပါတယ္။ ]]ခင္ဗ်ားနည္းက အလုပ္ေတာ့ ျဖစ္သားပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အုပ္စုကေန ခြဲထြက္လာၿပီး စည္းအဖြဲ႕ထဲမွာ ပူးေပါင္းတဲ့လူေတြဟာ ခိုင္မာမႈ ရွိမရွိ မေသခ်ာဘူး။ သူတို႕ကို သတိထားရမယ္}}လို႕ ေျပာျပန္ပါတယ္။
အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး
အခု ကြၽန္ေတာ္ေျပာျပတဲ့အေတြ႕အႀကံဳဟာ လက္ရွိတိုင္းျပည္ အေျခအေနကို ထင္ဟပ္ ေျပာခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးမွာ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ထုံး လုပ္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတတ္တာကို ေျပာခ်င္တာပါ။
အထူးသျဖင့္ ယခုအခ်ိန္အခါလို ဗုံမဟုတ္ ပတ္မဟုတ္၊ ေတာ္လွန္ေရးလား တည္ေဆာက္ေရးလား ေ၀ခြဲရန္ ခက္ေနသူေတြ ရွိေနေသးတဲ့အေျခအေနကို အျမတ္ထုတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနသူတခ်ိဳ႕ကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ျမင္ေနရသလိုပဲဗ်။ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြ ေျပာင္းလဲလာတယ္ဆိုတာကို ရိုးရိုးသားသား လက္မခံႏိုင္တဲ့သူ၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ မ်က္လွည့္အကြက္ဆန္းတစ္မ်ဳိး တီထြင္ျပီး ျပေနတာျဖစ္တယ္လို႕ ရိုးရိုးသားသားျမင္ေနတဲ့သူေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာလိုပါဘူး။ သူတို႕ ကေတာ့ လက္ရွိအေျခအေနကို အေကာင္းျမင္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူတိုင္းမွာ လြတ္လပ္စြာ ထင္ျမင္ယူဆပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြ တကယ္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ရင္ သူတို႕ လက္ရွိရထားတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာေတြ ဆုံးရႈံး ဒါမွမဟုတ္ ေလ်ာ့ပါးသြား ေတာ့မလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္နဲ႕ အေျခအေနေတြကို တမင္သက္သက္ မျငိမ္မသက္ ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး ျဖစ္ေနေအာင္ လုပ္ေနတဲ့သူေတြလည္း ရွိႏုိင္တယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ ယူဆတယ္ဗ်။ သူတို႕ ဟာ ကိုယ္တိုင္ မီးရႈိ႕လို႕ ရရင္ရ၊ မရရင္လည္း သူ႕ဖာသာသူ ေပၚလာတဲ့ မီးစ ကေလးေတြကို မီးေတာက္ၾကီး ေတြျဖစ္လာေအာင္ ဓာတ္ဆီ၀င္ေလာင္းေပးေနၾကတယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားေနရတယ္ဗ်ာ။
ရိုးရိုးသားသား အျမင္သေဘာထားမတူတဲ့သူေတြကိုေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ရဲ႕ သဘာ၀မို႕ ဘာမွ ေျပာစရာမရွိေပမယ့္ အဲသလို မရိုးသားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္ခ်င္ေနသူေတြရဲ႕ အကြက္ထဲ မ၀င္မိေအာင္ ေရွာင္ရွားႏိုင္ဖို႕ ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားတိုင္းသတိထားသင့္တယ္လို႕ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရ ေၾကာင္းပါဗ်ာ။
၂၄ ၀၂ ၂၀၁၃
Maung Wuntha on Tuesday, February 26, 2013 at 5:20pm ·
ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္ ၂၈ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၀၁၃ တြင္ ေဖာ္ျပသည့္ ေဆာင္းပါး။
ကြၽန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံဟာ အခုအခ်ိန္မွာ အင္မတန္မွ သိမ္ေမြ႕ နက္နဲသေလာက္ အင္မတန္မွလည္ူ ခက္ခဲ ရႈပ္ေထြးတဲ့ အေျခအေနတစ္ခုအတြင္း ေရာက္ရွိေန တယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ေနတယ္ဗ်ာ။
ဘာေၾကာင့္ ဒီလို ေျပာရသလဲဆိုေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္မွသည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို ကူးေျပာင္းခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေတြထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အသြင္ ကူးေျပာင္းပုံ ကူးေျပာင္းနည္းဟာ တစ္ျခားႏိုင္ငံေတြနဲ႕ တစ္မူထူးျခား ကြဲျပားေနၿပီး ကိစၥကလည္း မျပတ္ေသးလို႕ ျဖစ္တယ္ဗ်။
ပုံေသနည္း ဆင္တူယိုးမွား
အာဏာရွင္ကေန ဒီမိုကေရစီကို ကူးေျပာင္းတဲ့ ႏိုင္ငံအမ်ားစုဟာ ပုံေသနည္းဆန္ဆန္လို႕ေတာင္ ေျပာစရာျဖစ္ေအာင္ ဆင္တူယိုးမွား ျဖစ္ခဲ့ၾကတာ ေတြ႕ရမွာပါ။ လူထုအုံ
ကတၱီပါေတာ္လွန္ေရးနဲ႕ ေ၀းခဲ့
ကြၽန္ေတာ္တို႕ဆီမွာလည္း ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးတုန္းက ေနာက္ဆုံး သမၼတ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္က သုံးလအတြင္း ပါတီစုံဒီမိုကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ က်င္းပေပးမယ္လို႕ ကတိေပးၿပီး ကမ္းလွမ္းခဲ့ေပမယ့္ တစ္ဘက္နဲ႕တစ္ဘက္ ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ျခင္း မျပဳႏိုင္ခဲ့ၾကလို႕ ျမန္မာ့ ကတၱီပါေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္မလာခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႕က ခ်က္ေတြထက္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ေစာပါတယ္။
လမ္းစဥ္ပါတီအစိုးရဆီက တပ္မေတာ္က အာဏာလႊဲေျပာင္းယူၿပီး ၁၉၉၀ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးခဲ့ေပမယ့္ အႏိုင္ရတဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို အာဏာမလႊဲေပးတဲ့အတြက္ ကတၱွီပါ ေတာ္လွန္ေရးအနားေရာက္ဖို႕ ေ၀းသထက္ေ၀းခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီကတည္းက ကြၽန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးပုံစံဟာ ကမၻာမွာ ရွိခဲ့ၿပီးတဲ့ ပုံေသနည္းေတြနဲ႕ တစ္ျခားစီျဖစ္ခဲ့ၿ႔ပီလို႕ နားလည္ခဲ့ရတယ္ဗ်ာ။
ထင္သာ ျမင္သာ အေျပာင္းအလဲမ်ား
၁၉၉၀ကေန ၂၀၁၁ မတ္လအတြင္း ျဖစ္ရပ္ေတြ အေျခအေနေတြကို စာဖတ္သူမ်ား သိၿပီးသားလို႕ ယူဆတဲ့အတြကသူတို္ ဒီေဆာင္းပါးမွာ ျပန္မညႊန္း ေတာ့ဘဲ ၂၀၁၁ခုႏွစ္ မတ္လမွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရ တက္လာၿပီးခ်ိန္ကိုပဲ ဆက္ၾကည့္ရေအာင္။
၂၀၀၈ခု အေျခခံဥပေဒကို လက္မခံတဲ့အတြက္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မပါ၀င္ခဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ ၂၀၁၂ခု ဧၿပီလ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ၿပီး လႊတ္ေတာ္ထဲကို ဒီခ်ဳပ္အမတ္ေတြ ေရာက္လာတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ေတြအားလုံး ႏွစ္ရွည္ အက်ဥ္းက်ခံေနရာက လြတ္လာၾကတယ္။ တစ္ခ်ိန္က ေထာင္မွဴးနဲ႕ ေထာင္သားဆက္ဆံေရးလိုမ်ိဳးပဲ ရွိခဲ့ၾကသူေတြ ယခုေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ၾက၊ ျပဳံးျပဳံးရႊင္ရႊင္ ရယ္ရယ္ ေမာေမာ ေျပာၾကဆိုၾက၊ အတူတြဲျပီး သီခ်င္းေတြဆိုၾက၊ ကခုန္ၾကနဲ႕ ျမင္ရသူ ျပည္သူအေပါင္းဟာ တကယ့္ကို စိတ္ဘ၀င္ခ်မ္းေျမ႕စရာျမင္ကြင္းေတြ ျဖစ္တယ္ ဗ်။
ဒီမိုကေရစီစစ္စစ္လို႕ ေျပာဖို႕လည္း ခက္
ဒါေပမယ့္ အျခားတစ္ဖက္မွာလည္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္အျဖစ္ ရႈျမင္ထားခဲ့ၾကတဲ့ မူလလက္ေဟာင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ ကေတာ့ ဘာမွမေျပာင္းလဲဘဲ နဂိုအတိုင္း (intact)ရွိေနတုန္းပဲလို႕ ရႈျမင္ေနသူေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနတယ္ဗ်။ အဲသလို ရႈျမင္စရာ အထင္ရွား အျမင္သာဆုံး ဥပမာကေတာ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ ]]တပ္မေတာ္ သည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဦးေဆာင္က႑တြင္ ရွိသည္}} ဆိုတဲ့ အေျခခံမူေပၚမွာ ေရးဆြဲထားတဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ စစ္စစ္ ျဖစ္ေနပါၿပီလို႕ ေသခ်ာေပါက္ ေျပာဖို႕ ခက္ေနတာလည္း အမွန္ပဲဗ်။
ေ၀ခြဲမရႏိုင္သူေတြ ရွိေနခ်ိန္
ဒီေတာ့ အခ်ိဳ႕သူေတြအဖို႕ ဒီကေန႕ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အဓိက ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ တာ၀န္ဟာ ေတာ္လွန္ေရးလား၊ တည္ေဆာက္ေရးလား ဆိုတာ ျပတ္ျပတ္သားသား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မဆုံးျဖတ္ႏုိင္ျဖစ္ေနၾကတယ္ဗ်။ သူတို႕အျမင္အရ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒၾကီး ရွိေနေသးတာေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးကို ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲရဦးမယ္လို႕ ယုံၾကည္ေနျခင္းနဲ႕ တစ္ၿပိဳင္တည္းမွာ လက္ေတြ႕ ေျမျပင္ေပၚမွာ မ်က္စိနဲ႕ တပ္အပ္ျမင္ေနရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေျပာင္း အလဲေတြကလည္း သူတို႕ကို တည္ေဆာက္ေရးသမားေတြ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အျမန္ဆုံး ျဖစ္လာေအာင္ ၾကိဳးစားၾကဖို႕ ေတာင္းဆိုေနျပန္တယ္။ သူတို႕ အဓိက လုပ္ရမွာက ေတာ္လွန္ေရးလား။ တည္ေဆာက္ေရးလား။ ေပါ့ေပါ့ေတြးသူမ်ားအဖို႕ အေရးမၾကီးလွေပမယ့္ ေလးေလးနက္နက္ ဆင္ျခင္ ေတြးေတာတတ္သူမ်ားအဖို႕ေတာ့ တကယ့္ကို ေ၀ခြဲမရႏိုင္ (dilemma) ျဖစ္ ေလာက္တယ္ဗ်ာ။
အလံႏွစ္ခု ကိုင္ထားရမလား
ခုရက္ပိုင္းအတြင္း ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ကိုမင္းကိုႏုိင္က သူ႕ရဲ႕ ဥေရာပခရီးစဥ္အတြင္း သူဟာ တည္ ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းကို မကြၽမ္းက်င္ပါဘူးလို႕ ေျပာခဲ့ေၾကာင္း အင္တာနက္ သတင္းေတြမွာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္ဗ်။
တကယ္ဆို မင္းကိုႏိုင္တို႕လို အသက္ငါးဆယ္၀န္းက်င္ မ်ဳိးဆက္ဟာ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းအတြက္ တကယ့္ကို အေကာင္းဆုံး အသင့္ေတာ္ ဆုံး မ်ဳိးဆက္ပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ။ အေကာင္းဆုံးေသာ တိုင္းျပည္တည္ေဆာက္ေရး သမားေတြဟာ သူတို႕အရြယ္ေတြထဲက ထြက္လာတာမ်ားတယ္ဆိုတာ ကမၻာ့ သမိုင္းကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ ေတြ႕ႏိုင္တယ္ဗ်။
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဆီမွာက ႏိုင္ငံကုိ အခ်စ္ဆုံးလူေတြက ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြနဲ႕ပဲ ယဥ္ပါး ခဲ့။ လက္ရွိ တိုင္းျပည္အေျခအေနကလည္း ေၾကာင္လိုလို ငါးလိုလို (ေရွာ့ခ္သုံးခုနဲ႕ ဖ်ံ ေၾကာင္ ငါး)။ အဲဒီေတာ့လည္း သူတို႕လို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးရဲ႕ ေရွ႕ဆုံးတန္း တစ္ေနရာမွာ ရွိေနသူေတြသာမက က်န္ရွိေနတဲ့ တက္ၾကြ လႈပ္ရွားသူေတြပါ အလံႏွစ္ခု ကိုင္ထားၾကရတာ မဆန္းဘူးေပါ့ဗ်ာ။
ကြဲအက္ေရးမွ ခြဲထြက္ေရးသို႕
ဒီေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုယ္ေတြ႕တစ္ခု ထည့္ေျပာစရာ ရွိပါတယ္။ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ၊ ႏို၀င္ဘာ၊ ဒီဇင္ဘာေလာက္က ကြၽန္ေတာ္ပါ၀င္ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီႀကီးတစ္ခုရဲ႕ ၿမိဳ႕နယ္စည္းအဖြဲ႕မ်ား ဖြဲ႕စည္းေရးတာ၀န္နဲ႕ နယ္ေတြကို ခရီးထြက္ခဲ့ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ထက္ အသက္အရြယ္ေရာ ႏိုင္ငံေရး၀ါပါ ႀကီးရင့္တဲ့ စီနီယာႏိုင္ငံေရးသမား တစ္ေယာက္နဲ႕ အတူတြဲအလုပ္လုပ္ခဲ့ရတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အဓိကအလုပ္က ရွစ္ေလးလုံး သပိတ္ႀကီးတုန္းက ကိုယ့္အစုနဲ႕ကိုယ္ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတဲ့ အင္အားစုေတြကို စုစည္းၿပီး ၿမိဳ႕နယ္စည္းေတြမွာ လက္တြဲလုပ္ၾကဖို႕ ညိႇႏိႈင္းဖြဲ႕စည္းေပးရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အုပ္စုကြဲေတြကို စည္းရုံးေရးအဖြဲ႕တစ္ခုတည္းမွာ ပူးေပါင္းလုပ္ၾကဖို႕ ညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြး ေအာင္ျမင္ခဲ့ေပမယ့္ ၿမိဳ႕ႀကီးတခ်ိဳ႕မွာ ဘယ္လိုမွ ညိွေပးလို႕ မရခဲ့ပါဘူး။ ေဆြးေႏြးရင္း ေဆြးေႏြးရင္း စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ စီနီယာႀကီးက လူေတြ ကြယ္ရာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို လက္ကုပ္ၿပီး ေျပာတယ္။
]]က်ဳပ္ တစ္သက္လုံး လုပ္လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေတြ႕အႀကံဳက ကြဲအက္ေရးမွ ခြဲထြက္ေရးပဲဗ်။ အေျခခံသေဘာထားခ်င္း တူသလား၊ တူေအာင္ညွိလို႕ရသလား၊ တူေအာင္ညွိတယ္ဆိုတာကလည္း က်ဳပ္တို႕ပါတီက ေျပာတာကို ေဆြးေႏြးဘက္ ပါတီက လက္ခံဖို႕ညွိတာပဲ။ လက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုရင္ သြားေပေတာ့။ သူမထြက္ရင္ ကိုယ္ထြက္ပဲ။ ညီညြတ္ေရးဆိုတာ တံေတြးနဲ႕ ဆြတ္ၿပီး ကပ္ထားသလို လုပ္လို႕မရဘူး။ ဒီၿမိဳ႕မွာ ခုအတိုင္းဆို ဖြဲ႕စည္းေရး ဘယ္လိုမွ လုပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး}}လို႕ ေျပာပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ္နည္းနည္း ႀကိဳးစားၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္ ေျပာေတာ့ သူက ခင္ဗ်ား စမ္းခ်င္ စမ္းၾကည့္ေလလို႕ ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အုပ္စုကြဲ ေလးငါးခုက သပိတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အစည္းအေ၀း တစ္ခုတည္းမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခိုင္းဘဲ တစ္အုပ္စုခ်င္းနဲ႕ သီးျခားစီ ေတြ႕ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႕ ဘယ္သူေတြနဲ႕ဆို တြဲလုပ္ႏိုင္တယ္၊ ဘယ္သူေတြနဲ႕ တြဲမလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ သေဘာထားရေအာင္ ေမးပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး တြဲလုပ္ႏိုင္သူေတြခ်ည္းပဲကို စည္းအဖြဲ႕ အမႈေဆာင္မ်ားအျဖစ္ ေရးခ်ၿပီး သူတို႕ သေဘာတူေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုးခိုင္းပါတယ္။ အဲဒီစာရင္းကို ေၾကညာ လိုက္ေတာ့ကာ မေက်နပ္တဲ့ အုပ္စုတခ်ိဳ႕က လူနည္းစုေတြေလာက္ပဲ တစ္ျခားပါတီေတြကို ၀င္သြားၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႕ဆီမွာေတာ့ အျပန္အလွန္သည္းခံၿပီး လက္တြဲလုပ္ႏိုင္တဲ့ လူေကာင္းေတြကို ရလိုက္ပါတယ္။ ဒီအေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ့္စီနီယာက မွတ္ခ်က္ေပးပါတယ္။ ]]ခင္ဗ်ားနည္းက အလုပ္ေတာ့ ျဖစ္သားပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္အုပ္စုကေန ခြဲထြက္လာၿပီး စည္းအဖြဲ႕ထဲမွာ ပူးေပါင္းတဲ့လူေတြဟာ ခိုင္မာမႈ ရွိမရွိ မေသခ်ာဘူး။ သူတို႕ကို သတိထားရမယ္}}လို႕ ေျပာျပန္ပါတယ္။
အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး
အခု ကြၽန္ေတာ္ေျပာျပတဲ့အေတြ႕အႀကံဳဟာ လက္ရွိတိုင္းျပည္ အေျခအေနကို ထင္ဟပ္ ေျပာခ်င္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးမွာ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳး လုပ္ထုံး လုပ္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတတ္တာကို ေျပာခ်င္တာပါ။
အထူးသျဖင့္ ယခုအခ်ိန္အခါလို ဗုံမဟုတ္ ပတ္မဟုတ္၊ ေတာ္လွန္ေရးလား တည္ေဆာက္ေရးလား ေ၀ခြဲရန္ ခက္ေနသူေတြ ရွိေနေသးတဲ့အေျခအေနကို အျမတ္ထုတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနသူတခ်ိဳ႕ကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ျမင္ေနရသလိုပဲဗ်။ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြ ေျပာင္းလဲလာတယ္ဆိုတာကို ရိုးရိုးသားသား လက္မခံႏိုင္တဲ့သူ၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ မ်က္လွည့္အကြက္ဆန္းတစ္မ်ဳိး တီထြင္ျပီး ျပေနတာျဖစ္တယ္လို႕ ရိုးရိုးသားသားျမင္ေနတဲ့သူေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာလိုပါဘူး။ သူတို႕ ကေတာ့ လက္ရွိအေျခအေနကို အေကာင္းျမင္ၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူတိုင္းမွာ လြတ္လပ္စြာ ထင္ျမင္ယူဆပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြ တကယ္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ရင္ သူတို႕ လက္ရွိရထားတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ၊ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာေတြ ဆုံးရႈံး ဒါမွမဟုတ္ ေလ်ာ့ပါးသြား ေတာ့မလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္နဲ႕ အေျခအေနေတြကို တမင္သက္သက္ မျငိမ္မသက္ ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး ျဖစ္ေနေအာင္ လုပ္ေနတဲ့သူေတြလည္း ရွိႏုိင္တယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ ယူဆတယ္ဗ်။ သူတို႕ ဟာ ကိုယ္တိုင္ မီးရႈိ႕လို႕ ရရင္ရ၊ မရရင္လည္း သူ႕ဖာသာသူ ေပၚလာတဲ့ မီးစ ကေလးေတြကို မီးေတာက္ၾကီး ေတြျဖစ္လာေအာင္ ဓာတ္ဆီ၀င္ေလာင္းေပးေနၾကတယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားေနရတယ္ဗ်ာ။
ရိုးရိုးသားသား အျမင္သေဘာထားမတူတဲ့သူေတြကိုေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ရဲ႕ သဘာ၀မို႕ ဘာမွ ေျပာစရာမရွိေပမယ့္ အဲသလို မရိုးသားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္ခ်င္ေနသူေတြရဲ႕ အကြက္ထဲ မ၀င္မိေအာင္ ေရွာင္ရွားႏိုင္ဖို႕ ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားတိုင္းသတိထားသင့္တယ္လို႕ ႏိႈးေဆာ္လိုက္ရ ေၾကာင္းပါဗ်ာ။
၂၄ ၀၂ ၂၀၁၃
Maung Wuntha on Tuesday, February 26, 2013 at 5:20pm ·
No comments:
Post a Comment