(၁) ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ (အၿငိမ္းစား)၊
(၂) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ (အၿငိမ္းစား)၊
ထုိကာလတြင္း စစ္္ေၾကာေရး စခန္းေထာင္မ်ား၌ ႏွိပ္စက္မႈ၊ ေအာက္ေျခက်ဥ္းခတ္၊ တုိက္ပိတ္မႈ မ်ားစြာကုိ ခံခဲ႔ရပါသည္။ ထုိအခ်ိန္က ၄င္းသည္ ႏုိင္ငံေတာ္ အႀကီးအကဲအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ေနခ်ိန္တြင္ တာ၀န္ရွိသူမွာ ၄င္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ ဦးသန္းေရႊကုိ ေသေၾကာင္း ႀကံစည္ရန္ ႀကိဳးပမ္းမႈျဖင္႔၄င္း၊ ႏွိပ္စက္ ညွင္းပန္းမႈမ်ားေၾကာင္႔၄င္း၊ ( တရားစဲြဆုိ ႏုိင္ပါသည္)။ ဦးခင္ညြန္႔ႏွင္႔ ပူးေပါင္း၍ (၇) ႏွစ္ၾကာလွ်င္ ေသေစေသာ ေဆးကို ကြ်ႏု္ပ္တုိ႔အား ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ စစ္ေၾကာေရး ကာလတြင္ ထုိးရန္ အမိန္႔ ေပးသူျဖစ္ခဲ႔သူ ျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းေဆးကို အသုံးျပဳခဲ႔ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ႏွင္႔ အတူ သာယာ၀တီ ေထာင္တြင္ (၂၀၀၇ ခုနွစ္၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္) အထိ ေနထုိင္ခဲ႔ ေသာ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ျမင္႔ေဇာ္ ( ဒုဗုိလ္မွဴးႀကီးျမင္႔ဦး၊ ဗုိလ္ႀကီး စုိးမင္းလတ္ (အားလုံး NIB ) တုိ႔က ေျပာျပခဲ႔ပါသည္။ ထုိ႔ ေၾကာင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ကုိ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ေဆးထုိးၿပီး (၄) နွစ္ၾကာ အင္းစိန္ေထာင္သုိ႔ သာယာ၀တီ ေထာင္မွ ျပန္လည္ေျပာင္းေရြ႕ ေစာင္႔ၾကည္႔ခဲ႔ပါသည္။ ၄င္းကာလအတြင္း၌ ကြ်န္ေတာ္၏ ဒူးေခါင္းတြင္ (ဘယ္ဘက္တြင္) အလုံးႀကီး ျဖစ္လာပါသည္။ ၄င္းအားလုံးတြင္ အဆိပ္မ်ား စုေန၍ အခ်ိန္မမီပါက ေျခေထာက္ ဘယ္ဘက္မွ ျဖတ္ရျခင္း၊ (သုိ႔) ၇ ႏွစ္ၾကာလွ်င္ ေသေစေသာ အဆိပ္မိ၍ ေသဆုံး သြားႏုိင္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ (၂၀၀၇) ခုႏွစ္ ေစာင္႔ၾကည္႔၍ မေသေသာအခါ ကြ်န္ေတာ္႔ကုိ သာယာ၀တီ အက်ဥ္းေထာင္သုိ႔ ျပန္လည္ပုိ႔၍ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၁၈) ရက္ေန႔၌ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ ခဲ႔ပါသည္။
အထက္ပါ အမႈျဖစ္စဥ္ အက်ဥ္းကို ၾကည္႔မည္ဆုိလွ်င္ သတ္ျဖတ္ ေသဆုံးရန္ ႀကံစည္မႈႏွင္႔ တမင္ သက္သက္ အညိဳးႀကီးစြာ ေဆာင္ရြက္ခဲ႔ေၾကာင္း ထင္ရွားစြာ ေတြ႔ရွိရပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ တာ၀န္ အရွိဆုံးပုဂၢိဳလ္ (၂) ဦးျဖစ္သည္႔ ဦးသန္းေရႊႏွင္႔ ဦးခင္ညြန္႔တုိ႔အား လူသတ္ရန္ ႀကံစည္မႈျဖင္႔ တရားစြဲဆုိ ထုိက္ပါသည္။
ထုိသုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာရန္အတြက္ ထုိအမႈျဖစ္စဥ္ကုိ ဖန္တီးခဲ႔ေသာ ဗုိလ္မွဴးစန္းပြင္႔၊ ထုိအမႈ ျဖစ္စဥ္ကုိ ျဖစ္ေပၚေစရန္ ျပဳလုပ္၍ ဖမ္းဆီးခဲ႔ေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴး သန္းထြန္း၊ ဖမ္းဆီးရန္ ဦးခင္ညြန္ထံမွ တုိက္ရုိက္အမိန္႔ယူခဲ႔ေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္၀င္းႏွင္႔ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ဦးတုိ႔သည္လည္း ႀကံရာပါမ်ားအျဖစ္ အမႈျဖစ္စဥ္တြင္ အက်ဳံး၀င္ပါသည္။
(၁၉၉၀ ခုႏွစ္) စက္တင္ဘာလ (၁) ရက္ေန႔မွ (၇) ရက္ေန႔ထိ အမွတ္ (၇) ေထာက္လွမ္းေရး မေနာ္မာရီလမ္းတြင္ တာ၀န္ယူေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ စစ္ေဆးခဲ႔ေသာ ဗုိလ္ႀကီးစည္သူႏွင္႔ အဖြဲ႔သည္လည္း လူသားမဆန္စြာျဖင္႔ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းျခင္း၊ အစားအေသာက္ မေကြ်းျခင္း၊ လူသား၏ တန္ဖုိးကုိ ႏွိမ္ခ်စြာ ဆက္ဆံျခင္း၊ လူသား၏ သိကၡာကုိ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေစာ္ကားဆဲဆုိျခင္း၊ ထုိျဖစ္ရပ္တုိ႔သည္ လူ႔အသေရဖ်က္မႈပုဒ္မႏွင္႔၄င္း၊ အျခားေသာ ေသေၾကာင္းႀကံစည္မႈမ်ားျဖင္႔၄င္း အဓိပၸါယ္ျပည္႔၀စြာျဖင္႔ တရားစြဲဆုိထုိက္ပါသည္။
ထုိ႔အတူ (၁၉၉၈) ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ (၂၇) ၇က္ေန႔မွ (၁၉၉၈) ခုႏွစ္ မတ္လ (၁၃) ေန႔ထိ စစ္ေၾကာေရး တာ၀န္ခံေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္မွဴးေက်ာ္စိန္၀င္း၊ ဗုိလ္ႀကီးခင္ေမာင္၊ ဗုိလ္ခင္ေက်ာ္၊ ဗုိလ္မွဴးစုိး၀င္း၊ ဗုိလ္ႀကီးေက်ာ္ေက်ာ္၊ ရဲအုပ္ညႊန္႔လႈိင္တုိ႔သည္လည္းေကာင္း၊ အမႈျဖစ္စဥ္ကုိ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ရုံးမွ တုိက္ရုိက္အမိန္႔ေပး၍ လူ(၁၀၀) ေက်ာ္အား ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးခဲ႔ေသာ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားျဖစ္သည္႔ ခင္ေမာင္သန္း၊ ေအာင္ေထြး၊ ေမာင္ဘုိ၊ တင္ေအာင္ျမင္႔ဦး၊ အမႈစစ္ေဆးစဥ္ကာလအတြင္း လာေရာက္ၾကည္႔ရႈျပီး ျပင္းထန္စြာ စစ္ေဆးရန္၄င္း၊ ႏွစ္ရွည္ၾကာ မ်ားျပားစြာ က်ခံေစရန္ ဦးခင္ညြန္႔ႏွင္႔ အတူအစည္းအေ၀းထုိင္ ဆုံးျဖတ္ခဲ႔သည္႔ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦးႏွင္႔ ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး၀င္းျမင္႔တုိ႔သည္လည္း ႀကံရာပါ တရားခံမ်ားျဖစ္၍ တရားစြဲဆုိထုိက္ပါသည္။
အိတ္ပိတ္ထားေသာအမိန္႔ကုိ ဖတ္ျပခဲ႔ေသာ စစ္ခုံရုံးအမွတ္ (၁) (၇-၁-၁၉၉၁) ေန႔က သုံးဦးျဖစ္သည္႔ ဗုိလ္မွဴးေမာင္ညြန္႔ (ယႏၱရားတပ္)၊ ဗုိလ္မွဴးစိန္လႈိင္ (ကကရုံးခ်ဳပ္)၊ ဗုိလ္မွဴးစိုးတင္႔ (အႀကီးစားစက္မွဴလုပ္ငန္း) တုိ႔ သည္လည္းေကာင္း၊ (၁၉၉၈) ခုႏွစ္ ဧၿပီလ (၁၀) ရက္ေန႔ အမႈတြဲအမွတ္ (၂၈/၂၉/၃၀-၉၈) တုိ႔ျဖင္႔ စီရင္ခ်က္ခ်ခဲ႔ ေသာ ေျမာက္ပုိင္းခရုိင္အထူးတရာရုံး တရားသူႀကီးအား၄င္း၊ မတရားမႈျဖစ္စဥ္ ႀကံစည္မႈတြင္ ႀကံရာပါမ်ားအျဖစ္ တရားစြဲဆုိထုိက္ပါသည္။
ထုိ႔အတူ (၁၉၉၀) ခုႏွစ္ ႏွင္႔ (၁၉၉၈) ခုႏွစ္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ဦးေဆာင္ရွင္းလင္းတင္ျပသူ ဦးခင္ညြန္႔၊ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္သိန္း၊ ေဒါက္္တာသန္းညြန္႔၊ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ေက်ာ္၀င္း၊ ရဲခ်ဳပ္ဗုိလ္မွဴးႀကီးစုိး၀င္းတုိ႔အား၄င္း အမႈတြဲမ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္တရားစြဲဆုိႏုိင္ပါသည္။။ ထုိ႔အတူ အက်ဥ္းဦးစီးဌာနကုိ တုိက္ရုိက္ကြတ္ကဲညႊန္ၾကား အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔ေသာ ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိမ်ားျဖစ္သည္႔ ဦးခင္ညြန္႔၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင္႔ေဆြ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရဲျမင္႔တုိ႔သည္၄င္း၊ (၁၉၉၈) ႏွစ္မွ (၂၀၀၉) ႏွစ္ထိ အမႈျဖစ္စဥ္၏ တရားခံမ်ား ျဖစ္သည္။
အထက္ပါပုဂၢိဳလ္အားလုံးသည္ ကြ်န္ေတာ္႔အား ႏွစ္ႀကိမ္တုိင္တုိင္ (၂၂) ႏွစ္ စီရင္ခ်က္ ခ်ေစခဲ႔ေသာ ၀ုိင္း၀န္းပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္သူမ်ာ းျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံသာတစ္ဦးအား (၂၄) နာရီထက္ ပုိ၍ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခြင္႔မရွိေစရဟု အပုိဒ္မွာ ဖြဲ ့စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ (၁၉၄၇) ခုႏွစ္၊ (၁၉၇၄) ခုနွစ္၊ (၂၀၀၈) ခုႏွစ္တုိ႔၌ ပါရွိပါသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေစာေမာင္၏ မိန္႔ခြန္းထဲတြင္.. ”ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ (၁၉၄၇) ခုႏွစ္ (၁၉၇၄) ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒကုိ လက္ခံသုံးစြဲေနပါတယ္”ဟု ပါရွိသည္။ ထုိ႔အတူ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေစာေမာင္အား ဆက္ဆံခဲ႔ေသာ ဦးသန္းေရႊသည္မွာလည္း ထုိကိစၥႏွင္႔ ပတ္သတ္၍ တစ္စုံတစ္ရာ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကား ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျခင္း လုံး၀မျပဳလုပ္ခဲ႔သျဖင္႔ ထုိအတုိင္းပင္ အတည္ျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူရပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ (၂၄) နာရီထက္ ပုိမုိဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ႔ေသာ ထုိပုဂၢိဳလ္အားလုံးကုိ တရားမွ်တျခင္း မွန္ကန္မႈ ရႈေထာင္႔မွေန၍၄င္း၊ ဒီမုိကေရစီႏွင္႔ လူ႔အခြင္႔အေရးရႈေထာင္႔မွေန၍၄င္း၊ တရားစြဲဆုိသည္မွာ သဘာ၀က်လွပါသည္။ ဤသည္မွာလည္း လူသား၏ တန္ဖုိး၊ လူသား၏ သိကၡာတရား လူသား၏ အဓိပၸါယ္သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။
လူ႔အခြင္႔အေရး ျပည္႔၀ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္သစ္ဆီသုိ႔ သြားမည္ဆုိလွ်င္ အထက္ပါအမႈျဖစ္စဥ္သည္ အေရးတႀကီး မွန္ကန္ျပည္႔၀မႈပင္ ျဖစ္ပါသည္။
စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလဟု ေျပာလွ်င္ ရသည္ဟု ဆင္ေျခေပးလွ်င္ အေျခခံဥပေဒကုိ လက္ကုိင္သုံးစြဲမႈက ၄င္းတုိ႔၏ ဆင္ေျခကုိ ပယ္ဖ်က္သလုိပင္ ျဖစ္ပါသည္။ မည္သူ မွားသည္၊ မွန္သည္ကုိ ဆုိသည္ထက္ တရားမွ်တမႈျဖင္႔ တရားမဲ႔မႈတုိ႔ကုိ ထုိအမႈျဖစ္စဥ္က သက္ေသျပပါသည္။
အထက္ပါပုဂိၢဳလ္ (၃၀) ဦးကုိ တရားစြဲဆုိသင္႔ေသာ အျဖစ္ပ်က္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။
ေအာင္ထြန္း။
မွတ္ခ်က္။ ။ အက်ဥ္းဦးစီိးဌာနမွ တရားခံမ်ား (၁၉၉၀ မွ ၂၀၀၉) ထိ ဆက္လက္ ပုိ႔ေပးပါမည္။
(ေဖၚျပသူ - လင္းဆက္ ၁၃-၂-၂၀၁၃)။
news နစ္ေနမန္း
No comments:
Post a Comment