ဒီဇင္ဘာ ၂၂ ရက္မွ ၂၄ ရက္ အတြင္း တနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီး ၿမိတ္ႏွင့္ေကာ့ေသာင္း ၿမိဳ႕မ်ားသို႔ ခရီး ထြက္ခြာခဲ့ေသာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က ႏိုင္ငံတြင္း ဒီမိုကေရစီဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ႏွင့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ေရး တို႔အေၾကာင္း ေျပာၾကားရာတြင္ မိဘမ်ားအား ဦးတည္ကာ မိမိတို႔၏ သားသမီးမ်ားကို မည္ကဲ့သို႔ ျပဳစုပ်ိဳး ေထာင္ သင့္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းေျပာ ဆိုခဲ့သည္။
မိဘမ်ား အေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ သားသမီးမ်ားကို သင္ၾကားေပးသင့္သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ “ကိုယ့္ သားသမီးေတြကို မွန္ကန္တဲ့ စံႏႈန္းထားေတြ သင္ေပးရမယ္။ အိမ္မွာ ကတည္းကကို ေမးခြန္းေမးတာ အားေပးပါ။ ကေလးေတြ သိခ်င္တာေတြကို ေျဖပါ။ မသိလို႔ရွိရင္ မသိဘူး လုိ႔ ႐ိုး႐ိုးသားသား ေျပာပါ။ ငါ လူႀကီး၊ ငါေျပာတာ အကုန္မွန္တယ္ ဆိုတဲ့အခ်ိဳးမ်ိဳး မခ်ိဳးပါနဲ႔လို႔ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တယ္။ အဲဒီလို ငယ္ငယ္ကတည္းက ေနၿပီးေတာ့ သင္လာရတဲ့ ကေလးေတြဟာ ႀကီးလာတဲ့ အခါက်ေတာ့ ကိုယ့္အထက္က လူႀကီးေတြ ဘာလုပ္လုပ္ ျပန္မေျပာရဲ၊ ျပန္မေမးရဲဘဲနဲ႔ လူႀကီးလုပ္တာ အားလံုးမွန္ပါတယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ ေခါင္းငံု႔ၿပီးေတာ့ ခံတဲ့အျဖစ္ကို ေရာက္သြားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြက အဲဒီလုိသင္ရမယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့လည္း မိဘေတြက ကေလးေတြကို ဂုဏ္ရွိတဲ့ဘက္ကို အတင္းမတြန္းပါနဲ႕။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံမွာ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ အရင္ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝ၊ ၄ဝ ေလာက္က စၿပီးေတာ့
အေတာ္ဆံုး ေက်ာင္းသားေတြ ဆုိရင္ ေဆးေက်ာင္းသားလုိ႔ သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ အမွတ္ အမ်ားဆံုး ေက်ာင္းသားေတြက ေဆးတကၠသိုလ္ကို သြားၾကရတယ္။ ၿပီးရင္ ဆရာဝန္လုပ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္း ဆိုေတာ့ ႐ိုး႐ိုးသားသား ေျပာရမယ္ ဆုိရင္ ဂုဏ္လည္း ရွိတယ္။ ပိုက္ဆံ ရႏိုင္မယ့္ အလုပ္မ်ိဳး ျဖစ္တယ္လုိ႔ လူအမ်ားက ျမင္ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ မိဘေတြကလည္း အရမ္းတြန္းအား ေပး တာပဲ။ ေဆးတကၠသိုလ္ ေရာက္ေအာင္လုိ႔ တြန္းအားေပးၾကတယ္။ ဒီလုိ တြန္းအားေပးတဲ့ေနရာမွာ မိဘေတြ အမ်ားဆံုး ကေတာ့ ေျပာတာ ေပါ့။ သားသမီးေတြေကာင္းဖို႔ အတြက္ပဲ။ ဆရာဝန္ျဖစ္သြားလုိ႔ ရွိရင္ ဒီသားသမီးေတြ ဘဝအတြက္က အာမခံရွိသြားၿပီလုိ႔ဆုိၿပီးေတာ့ မိဘေတြဘက္က ဒီလုိစီစဥ္ေပးတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မက ေမးခ်င္တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္ ျပန္ၿပီးေတာ့ စမ္းသပ္ၾကည့္ပါ။ တကယ္ပဲ ကိုယ့္ သားသမီးေတြ အတြက္ပဲ စဥ္းစားေနတာလား။ ကိုယ့္အတြက္ ပဲ စဥ္းစားေနတာလား ဆိုတာကုိ ေသေသခ်ာခ်ာ သံုးသပ္ပါ။
ကၽြန္မသမီးေလး က ကၽြန္မသားေလးက ေဆးတကၠ သိုလ္မွာ ဆိုၿပီးေတာ့ ၿမိန္ေရ ရွက္ေရနဲ႔ ေျပာခဲ့တဲ့ မိဘေတြ ဘယ္ႏွစ္ ေယာက္ ကၽြန္မတို႔ ေတြ႕ၿပီးၿပီလဲ။ အဲဒါ ဂုဏ္ယူခ်င္ လုိ႔ပါပဲ။ တကယ္ ကိုယ့္ရဲ႕သားသမီးကို ပညာရေစ ခ်င္လို႔လည္း မဟုတ္ဘူး။ တကယ္ ကိုယ့္ရဲ႕ သားသမီးကို ႏုိင္ငံ့အက်ိဳး ထမ္းေဆာင္ေစခ်င္လုိ႔လည္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕မိသားစုဂုဏ္၊ တိုတို ေျပာရရင္ ကိုယ့္အတၱေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ ကေလးေတြ က ေဆးပညာကုိ ေလ့လာ ခ်င္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေလ့လာခ်င္သည္ျဖစ္ေစ အတင္း တြန္းပို႔ခဲ့တာေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီ ေတာ့ ဒီလုိကေလးေတြဟာ ဆရာ ဝန္ေတြ ျဖစ္သြားေတာ့ ဘယ္လုိ ဆရာဝန္မ်ိဳးေတြ ျဖစ္သြားသလဲဆုိတာ အခု ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ဆရာဝန္ ေတြထဲမွာ ေစတနာနဲ႔ က႐ုဏာနဲ႔ ကုသေပးေနတဲ့ ဆရာဝန္ေတြ ရွိသလို ပိုက္ဆံေပးမွ ကုသေပးတဲ့ ဆရာဝန္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ ဒီလုိဆရာဝန္မ်ိဳးေတြက ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံကို အက်ိဳးမျပဳဘူး။ အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိ ေတာ့ အက်ိဳးျပဳတာ ေပါ့။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဆရာဝန္ဆုိ ေတာ့ တတ္ထားတဲ့ေဆး ပညာနဲ႔ ေရာဂါေတြကို ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ လုိ႔ ပိုက္ဆံရလုိ႔ ကုေပးတာေတာ့ ကုေပးတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္ကို ေစတနာနဲ႔ လုပ္ေပးတဲ့ ဆရာဝန္ ေတြနဲ႔မတူဘူး။ အခုေနာက္ပိုင္း ကာလမွာ စီးပြားေရးလုပ္ပိုင္ခြင့္ရတဲ့ အခါ ဆရာဝန္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားဟာ ဆရာဝန္အလုပ္ မလုပ္ေတာ့ဘဲ နဲ႔ စီးပြားေရး အလုပ္ကို လုပ္ၾကတယ္။ စီးပြားေရး သမားေတြျဖစ္သြားတယ္။ ကၽြန္္မကေတာ့ သေဘာက်တယ္။ ကိုယ္သန္ရာ ကိုယ္လုပ္ ေပါ့။ ဆရာဝန္ လုပ္ဖုိ႔ရန္ စိတ္လည္း မပါဘူး။ ေစတနာလည္း မပါဘူးဆုိ ရင္ ဆရာဝန္ မလုပ္တာဘဲ ေကာင္း တယ္။ စီးပြားေရးပဲ လုပ္ေတာ့။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ ေက်ာင္း သူေက်ာင္းသားမ်ားဟာ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္နဲ႔ မိမိတို႔ စိတ္အားထက္ သန္ရာ၊ မိမိတုိ႔ အစြမ္းပိုမ်ားရာ ဘာသာရပ္ေတြ ကို ေရြးခ်ယ္ၿပီးေတာ့ သင္ယူ႐ံုတင္မက ေရြးခ်ယ္ သင္ယူၿပီးတဲ့ေနာက္ ပိုင္းမွာ အလုပ္ရႏိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ိဳးကို ကၽြန္မတုိ႔ ႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ဖန္တီးရမွာပါ”ဟု ဆို သည္။
ထို႔ျပင္ မိဘမ်ားအား ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တိုက္တြန္းခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားလည္း စံုလင္လွပါသည္။ ယင္းက “ကၽြန္မ ကေလးေတြကို အထူးသျဖင့္ ဦးစား ေပးၿပီးေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကေလးေတြကို ပံ့ပိုးၿပီးေတာ့ မွန္မွန္ ကန္ကန္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မွ ကၽြန္မတုိ႔ ႏိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္က ေကာင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ မိဘေတြကို ကၽြန္မ တိုက္တြန္းခ်င္တယ္။ ကေလး ေတြကို ငယ္ငယ္ကတည္းက မွန္မွန္ ကန္ကန္သြန္သင္ ဆံုးမပါ။ မွန္မွန္ ကန္ကန္ သြန္သင္ဆံုးမပါဆုိတာ ကိုယ့္အက်ိဳး အတြက္ပဲ ၾကည့္ဖို႔ ကေလးေတြကို မသင္ပါနဲ႔။ ကၽြန္မတုိ႔ ႏိုင္ငံမွာဆုိလုိ႔ရွိရင္ တခ်ိဳ႕လူႀကီးေတြ က ကေလးေတြကို ကိုယ္ေအာင္ ျမင္ဖုိ႔၊ ကိုယ္တစ္ဦးေကာင္း စားဖို႔၊ ကိုယ့္မိသားစုေကာင္းစားဖုိ႔ ဒီလိုပဲ သင္ၾကပါတယ္။
အဲဒီလုိသင္လို႔ ရွိရင္ ကေလးေတြက ႀကီးလာတဲ့ အခါ ကိုယ့္အတြက္ပဲ ကိုယ္ လုပ္ ၾကပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္မတုိ႔ ငယ္ငယ္ တုန္းက ဆုိလုိ႔ရွိရင္ ကၽြန္မ ေဖေဖ့ကို မမွတ္မိဘူးေပါ့ေနာ္။ မမွတ္မိတဲ့ အခါက်ေတာ့ ေမေမက အၿမဲ ကၽြန္မတုိ႔ကို သြန္သင္ ဆံုးမပါတယ္။ ေဖေဖ့အေၾကာင္း ေျပာလုိ႔ရွိရင္ အၿမဲ ပဲ ပထမဦးဆံုး ဘာကိုစၿပီးေတာ့ ေျပာလည္းဆုိေတာ့ ေဖေဖက အင္ မတန္မွေျဖာင့္မတ္တယ္လုိ႔ေျပာေလ့ ရွိပါတယ္။ အင္မတန္မွ ေျဖာင့္မတ္ တယ္။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း ဆုိတာဟာ လူတုိင္းလူတုိင္းအတြက္ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ လည္းဆုိေတာ့ ကၽြန္မတို႔ဟာ တစ္ ေယာက္ေပၚ တစ္ေယာက္ေျဖာင့္မတ္ ျခင္းမရွိလို႔ရွိရင္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ယံုၾကည္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ေျဖာင့္မတ္တယ္လုိ႔ ထင္ တဲ့လူကိုပဲ ကိုယ္ယံုတယ္။ တစ္ ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မယံုဘူးဆုိ လုိ႔ရိွရင္ ကၽြန္မတို႔ ဘယ္လုိလုပ္ ညီညီၫြတ္ၫြတ္နဲ႔ တုိင္းျပည္ အတြက္ လုပ္ႏိုင္မလဲ။ အဲဒီေတာ့ ပထမဆံုး သင္တာကေတာ့ ေဖေဖက ေျဖာင့္ မတ္တယ္လုိ႔ သင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကေလးေတြကိုလည္း ေျဖာင့္မတ္ေစ ခ်င္တယ္။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံက ကေလးေတြက ငယ္ငယ္ကတည္း က ေျဖာင့္မတ္တယ္ ဆုိတာ ဘယ္ ေလာက္ အေရးႀကီးလဲ ဆုိတာကုိ နားလည္ေစ ခ်င္တယ္။ တစ္ခါတေလ မွန္ကန္တဲ့အတိုင္းလုပ္ဖုိ႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။
ဥပမာ ကေလးေတြ က တစ္ခုခု မလုပ္သင့္တာ လုပ္ခဲ့ တယ္ဆုိရင္ ဆရာမက ေမးတယ္ဆုိပါစုိ႔၊ ဒါဘယ္သူ လုပ္တာလဲ ဆုိေတာ့ မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျဖလုိက္လုိ႔ရွိရင္ ဆရာမက ဒဏ္ေပးရင္ ေပးလိမ့္မယ္။ အဲဒါကို ေၾကာက္ၿပီးေတာ့ တစ္ခါတေလ ကေလးေတြက မေျဖဘူး။ အဲဒီေတာ့ အေမေျပာခ်င္တာက ကုိယ္က အမွန္အတုိင္းေျဖလုိက္လုိ႔ ဒဏ္ေပးတာခံရရင္လည္း ခံလိုက္၊ ခံၿပီးလို႔ရွိရင္ ကိုယ့္အျပစ္က ေက်သြားေရာ၊ လူတုိင္း လူတိုင္းဟာ ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္အတြက္ ကိုယ္ခံရဲရတယ္။ အလုပ္တစ္ခု ကိုေတာ့ လုပ္ခ်င္တယ္။ အဲဒီ အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ ကိစၥေတြေတာ့ မခံရဲဘူး ဆိုလုိ႔ရွိရင္ ဒါဟာျမင့္ျမတ္တဲ့ လူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အေနအထား မဟုတ္ပါဘူး။ ငယ္ငယ္ ကတည္းက ျမင့္ ျမတ္တဲ့ စိတ္ေတြကို ေမြးရမယ္။ ဘာမွ အလုိလို မျဖစ္လာဘူး။ အခု ကၽြန္မတုိ႔ေရွ႕မွာရွိေနတဲ့ ပန္းေတြဆုိ လုိ႔ရွိရင္ ပန္းေတြက ဒီလုိပဲ ပြင့္လာ တာ မဟုတ္ဘူး။ အေစ့ေလးေတြ ကေန စရတယ္။ ပန္းမ်ိဳးေစ့ေလး ေတြက စရတယ္။ အပင္က ေပါက္လာတယ္။ အရြက္ေတြ ထြက္လာ ရတယ္။ သူ႔အခ်ိန္ သူ႔အခါေရာက္မွ ပန္းေတြက ပြင့္လာတယ္။ အဲဒီလုိပဲ ေစာင့္ရတယ္။ ဒီေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ ထားေတြ ေကာင္းမြန္ဖုိ႔၊ ပန္းေတြလုိ လွပဖုိ႔၊ လန္းဆန္းဖုိ႔ ဆိုလုိ႔ရွိရင္ အခု ကတည္းက စၿပီးေတာ့ ေမြးရမယ္။ ကေလးေတြက ဆုိရင္ ငယ္ငယ္က တည္းကစၿပီးေတာ့ ငါတုိ႔ဘယ္လုိ လူႀကီးေတြျဖစ္ခ်င္သလဲဆုိတာကုိ စဥ္းစားရမယ္။ ႀကီးလာလုိ႔ရွိရင္ ဘယ္လုိမ်ိဳး ျဖစ္ခ်င္သလဲ။ အဲဒါကို စဥ္းစားရမယ္။
စဥ္းစားတဲ့အခါ က်လို႔ရွိရင္ အျပင္ကိစၥေတြနဲ႔ မစဥ္း စားပါနဲ႔။ ႀကီးလာရင္ ငါ ကားႀကီး စီးခ်င္တယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြ မစဥ္းစား ပါနဲ႔။ ကားႀကီးေတြ၊ တိုက္ႀကီးေတြ၊ အဝတ္အစားေတြ ဆိုတာ အၿမဲခံတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေန႔ရွိတဲ့ ကားက ေနာက္တစ္ေန႔ ေပ်ာက္ရင္ လည္း ေပ်ာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ ကေတာ့ ကိုယ္ တစ္သက္လံုးပိုင္သြားမွာ။ ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္က ကိုယ္က လြဲလို႔ ဘယ္ သူမွမပိုင္ႏုိင္ဘူး။ အဲဒါကို ငယ္ငယ္ ကတည္းက မွတ္ထားရမွာ။ က်န္တဲ့ ပစၥည္းေတြက အားလံုး သူမ်ား ပိုင္သြားႏိုင္တယ္။ ဘယ္သူမွ ဒါ အတြက္ စိတ္မခ်ရဘူး။ ဒီေတာ့ ကိုယ္အၿမဲပိုင္မွာက ဘာလဲဆုိေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ရယ္၊ ကိုယ္သင္ထားတဲ့ ပညာကိုလည္း တန္ဖိုးထား ရမယ္။ ေက်ာင္းမွာေနတုန္းကုိ ေက်ာင္းစာေတြကို တတ္ႏုိင္သမွ် သင္ယူတဲ့ အျပင္မွာ ေက်ာင္းအျပင္ ကေနၿပီးေတာ့လည္း သင္ယူရမယ္။ ေက်ာင္းအျပင္က သင္ယူရမယ္ဆုိ တာ ေစာေစာက စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ပတ္ သက္လုိ႔ ကိစၥေတြေပါ့။ အရပ္ထဲမွာ သြားေနလုိ႔ရွိရင္ ဟိုလူဒီလူ စကား ေျပာတာၾကားရမွာပဲ။ ဘယ္ေလာက္ ပဲ ပိုက္ဆံခ်မ္းသာခ်မ္းသာ ဒီလူက မေျဖာင့္မတ္ဘူး ဆုိလုိ႔ရွိရင္ မေျဖာင့္မတ္ဘူး လုိ႔ေျပာတဲ့အသံေတြ ၾကား ရမွာပဲ။ ဒီလူႀကီး ကေတာ့ ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက မဟုတ္တာေတြ လုပ္ၿပီးေတာ့ ခ်မ္းသာတာ၊ သူက လာဘ္စားၿပီးေတာ့ ခ်မ္းသာတာ၊ သူက ဘယ္လုိ ကလိမ္ကက်စ္ လုပ္ၿပီးေတာ့ ခ်မ္းသာတာ၊ အဲဒီလို ဆုိလုိ႔ရွိရင္ ဘယ္မွာဂုဏ္ရွိ ေတာ့မလဲ။ ၿပီးေတာ့ ကုိယ့္ရဲ႕ဂုဏ္ ဆုိတာ ကုိယ့္ရဲ႕ေျဖာင့္မတ္တည္ ၾကည္ျခင္းေပၚမွာ မူတည္တယ္။ အဲဒါကေတာ့ သီလေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေျပာရရင္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ေပါ့။ သီလဆုိတာ ေျဖာင့္မတ္တာ၊ မွန္ကန္တာ၊ ေကာင္းတဲ့အလုပ္ကို လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္ရွိတာ၊ သမာဓိ ဆိုတာ ခိုင္မာတဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိတာ။ တကယ့္ ပညာဆိုတာ အေျခအေနတစ္ခုကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ သံုးသပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း ပဲ။ ေက်ာင္းစာအုပ္ေတြကို အလြတ္က်က္ ထားၿပီးေတာ့ ဘဝရဲ႕ အေျခအေနေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မသံုးသပ္ႏိုင္လုိ႔ရိွရင္ ဒါ တကယ့္ ပညာလုိ႔ မေခၚပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ မို႔လို႔ ကၽြန္မတုိ႔ကေလးေတြေရာ၊ လူႀကီးေတြေရာ သီလသမာဓိ၊ ပညာ ဆိုတာ ကၽြန္မတုိ႔ႏိုင္ငံအတြက္ ဘယ္ ေလာက္ လုိအပ္သလဲ ဆုိတာကုိ ဆင္ ျခင္ေစခ်င္ပါတယ္။ အဲေတာ့ အခု အခ်ိန္မွာ ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ ဘက္မွာ ဘယ္လုိ ပါဝင္ႏုိင္မလဲဆုိၿပီးေတာ့ စဥ္းစားတဲ့ အခါမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပဳျပင္တဲ့နည္းနဲ႔ အားလံုးဟာ ပါဝင္ ႏုိင္ပါတယ္။ ျပည္သူျပည္သား အားလံုး တစ္ေယာက္ခ်င္း၊ တစ္ေယာက္ခ်င္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပဳျပင္ၿပီးေတာ့ တုိးတက္မယ္ ဆုိလုိ႔ရွိရင္ ဒီႏိုင္ငံ တစ္ ႏိုင္ငံလံုးဟာ တုိးတက္လာမွာပါ” ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထိုတနသၤာရီတိုင္းေဒသႀကီး ခရီးစဥ္ အတြင္း အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အဖြဲ႕ဝင္မ်ား သာမက ေဒသခံလူထုကပါ လႈိက္လွဲစြာႀကိဳဆိုႏႈတ္ ဆက္ၾကရာ လူငယ္အမ်ား အျပားလည္း တက္ေရာက္ၾက သျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္က အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ လူငယ္မ်ားအား ေမးခြန္းေမးျမန္းျခင္းႏွင့္ သူ႕အား လူငယ္မ်ားက ေမးခြန္းေမးျမန္းေစ ျခင္း တို႕ကိုလည္း ေဆာင္ ရြက္ခဲ့ ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
ျမန္မာအင္ဒီပဲန္ဒင့္ ဂ်ာနယ္
No comments:
Post a Comment