Wednesday, 3 October 2012

“ ေအာက္ဆီဂ်င္ေပးထားတဲ့အိပ္မက္”



ကုိယ့္ပန္းခ်ီကားကုိယ္ စိတ္အလိုမက်ျဖစ္မိတဲ့ ျပခန္းတခန္းလို
ကုိယ့္အေရာင္အေသြးကုိယ္ အတုအေယာင္လုိ႕ ထင္မွတ္လာတဲ့ ေဒါင္းတေကာင္လုိ
ကုိယ့္က်ည္ဆံကုိယ္ ျမိဳခ်ခံထားရတယ္လုိ့ယူဆထားတဲ့ ေသနတ္တလက္လုိ
အရိွတရားအားလုံး ကတၱားျခားပုန္ကန္ခ်င္မိ   
ပဥၥလက္ဆန္ဆန္

ပစ္စလက္ခတ္ ပစ္ခ်ခံသြားရတာ            (ဘ၀ထဲမွာ…)
တုံဏိွဘာေ၀ကလြဲလုိ့
ဘာတခုမွမည္မည္ရရ      မရိွ                ခုထိ
လိပ္ပတ္မလည္နုိင္ေသးတဲ့
အတၱပစၥည္း        အလကၤာပစၥည္း                  အာရုံခံပစၥည္း
နယ္စည္းမျခားပစၥည္းမ်ားနွင့္
ခပ္တန္းတန္းျဖစ္ခဲ့ရေသာ        မ်က္နွာတခ်ပ္
လူ ့တရပ္စာထဲမွာ
အတင့္ရဲရဲ      (လူလာျဖစ္ရျခင္း....)
ဖင္ျမီးေထာင္ျပီး လည္ေနတဲ့ ပုရြက္တေကာင္လုိ
ကုိယ့္ရွဳူးကုိယ္ပတ္
ယုံၾကည္ရာမုိက္တြင္းမ်ားနက္ခဲ့ရ
ျဖတ္လုိက္        ညွပ္လုိက္                 ကပ္လုိက္နဲ ့
တစုိက္မတ္မတ္ ထူေထာင္ျခားနား
(ကုိယ့္စိတ္နဲ ့သူမ်ားကုိယ္ကုိ…)
ပြဲဦးထြက္အကဲစမ္းမုွမ်ားမွ      အဆင္း          ဘီးျဖဳတ္ခံရျခင္းမ်ား
သူ ့အသံ သူသိပ္မၾကိဳက္တဲ့
ကေလာက္ကလက္ ကေလာက္ကလက္  နာရီေရြ႕သံမွ
ဖဲ့ထုတ္ခံလုိက္ရေသာ second hand     စကၠန္ ့        မိနစ္၀က္မ်ား
သစ္စက္လုိ
ဖြာရရာၾကဲ    ဘာမွအသုံးမက်         အသုံးလည္း
ဘယ္သူမွလာမခ်
အေလနေတၱာတိမ္ေတြကမွ       ဆည္းဆာမွာ            ခဏလွျပခြင့္ရိွေသး
အသိအမွတ္ျပဳမခံရျခင္းေတြထဲမွာ  အသိအမွတ္ျပဳခံရဘုိ ့
တစုံတခုေတာ့ ထလုပ္ျပမွျဖစ္မယ္    (လူလုိသူလုိ…)
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္လက္ေထာက္ခ်ရင္း
တံခါးမွာ    ဘယ္သူ        နံရံေတြ လာတပ္သြားတာလဲ
လက္သပ္ေမြးထားတဲ့   မသိဘူးထဲမွာ
ဦးဦးဖ်ားဖ်ား အခ်စ္ရူး ရူးခဲ့မိသူတေယာက္မွာ
ျပတုိက္ထဲက ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ရဲ့ကင္းဗတ္စ္စကုိ ညွပ္ထုတ္ခုိးယူသြားသလုိမ်ိဳး
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္
အဓိပါယ္  ခပ္မရွိတရွိ          လူရယ္လုိ႕            မသိတသိ
လူတန္းက မေစ့တေစ့
လူၾကီးမင္းေခၚဆုိေနေသာဖုန္းကို ဘယ္သူကဧရိယာ အျပင္ဘက္    ကဲ့         ယူသြားရတာလဲ
အဲ့ဒီလုိ      လူကိုလူလို               လူကဲ့သုိ ့
လူသားဆန္မွဳမွ   ဖယ္က်ဥ္အိပ္မက္ခံရေသာ
ရာသီစာ အာသာငမ္းငမ္းမ်ားကုိ       ဒီဇယ္အင္ဂ်င္လုိ
အနုိွး       မီးျပေပးရအုံးမွာလား
စပုိင္၀ုိင္ထဲမွာ နစ္မေနန ဲ့   ေကာင္မေလး
သူ႕ရဲ႕
ဘုစုခရု အနမ္းမ်ားနဲ့
ပတ္ခၽြဲနပ္ခၽြဲ လုပ္ထားတဲ့ ေလာကကို
တစစီ ျဖဳတ္ဖ်က္ ျပန္တပ္ဆပ္ေပးပစ္လုိက္ခ်င္ရဲ့
ဓမၼဓိဌာန္က်ဘုိ့အတြက္ဆုိ       ေအာ္ဂလီဆန္ရဲရမယ္
တယူသန္-       ဆန္ရဲရမယ္
ငယ္ငယ္တုန္းကလုိ
အေဖရုံးသြားခ်ိန္ ေရဒီယုိတလုံးလုံးျဖဳတ္ျပီး ျပန္တပ္မရျဖစ္တာမ်ိဳး
တကုိယ္လုံး ဗ်ာမ်ားေနတဲ့အေမြွးအမ်ွင္ေတြ အကုန္ရိတ္ၾကည့္လုိက္တာမ်ိဳး
ေၾကြပန္းကန္အေကာင္းေတြခြဲျပီး ေၾကြပန္းကန္ေစ့ေထာင္ပစ္လုိက္တာမ်ိဳး
အဲ့ဒီလုိ ‘ဇ’ မ်ိဳးနဲ့ ဇာတိရုပ္ကို
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျပန္လွပ္ျပၾကည့္လုိက္ပါ
သိပ္မေ၀းဘူး  (သင္လိုခ်င္တာေတြ…)
သင္နဲ ့         အၾကားအလပ္မရိွ            နယ္နိမိတ္ေဘာင္ အကန့္ ့အသတ္             မရိွ
အထက္စီးဆန္ေသာ ျခြင္းခ်က္မ်ား   လုံး၀      မရိွ
ကတၱားျခားျခင္း      မရိွ
ပုဒ္ထီးပုဒ္မခ်ထားျခင္း     မရိွ             ကီးေခ်ာ္ျခင္း              ခ်ယ္နယ္လြဲျခင္း
မရိွ
ကုိယ့္ရင္ဘတ္ထဲ ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ ပန္းခ်ီကား    ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ စိတ္တုိင္းက်လာေစရမယ္
ကုိယ့္အေရာင္အေသြး ကုိယ့္အေတာင္အလက္အားလုံး   ကုိယ့္ကုိယ္က ထြက္တယ္
ကုိယ့္က်ည္ကပ္ထဲကက်ည္ဆန္   ကုိယ့္ေသနတ္ေမာင္း          ကုိယ္ဆြဲျဖဳတ္ရုံဘဲ
ကဲ   ေဟ့      ေဟ့      ကုိယ့္လူ
ဒီမွာ
လုွပ္တုတ္ လုွပ္တုတ္ လုပ္မေနနဲ့
ခင္ဗ်ား ျမဳပ္မသြားခင္မွာ
က်ဳပ္ဆီက  ထြက္မဲ့အသက္      ဆက္ဆက္၀င္ရွဴသြားလုိက္ပါ……။…….။

လူလူလက်္ာ
by Lululattyar Yar on Wednesday, October 3, 2012 at 12:07pm ·

No comments:

Post a Comment