အိမ္အလြမ္း ဒဏ္ရာကို အနာလည္းရိွ ေဆးလည္းသိရဲ႕သားနဲ႕
ေမ့ေဆးေပးျပီး မကုပဲ ပစ္ထားခဲ့တာ ႀကာျပီ..၊
ေမွ်ာ္ေနမဲ့ အေမအိုဟာ တရား ဓမၼနဲ႕ ေမြ႕ေလ်ာ္ရမဲ့ အစား
သားေပ်ာက္ သမီးေပ်ာက္ရွာ ရင္း ၊ ေသာက မီးေတာက္နဲ႕ ဗ်ာမ်ားေနမယ္မွန္းလည္း သိတယ္ ..
ဒါေပမဲ့ အမွန္တရားကို ရွာရင္း အမွားတရံကို ဖိနပ္လို စီးတဲ့ ( ၂၄ ) ႏွစ္......။
ခဲြခြာခဲ့ အလင္းမဲ့ အတိတ္ရထားကို ျပန္စီးစဥ္
လူျမင္မခံ ၀ံ့တဲ့ မ်က္ရည္ေတြ ေသြးေတြ သမိုင္း စာမ်က္ႏွာေပၚ ျမစ္လို စီးဆင္း
ယံုႀကည္ခ်က္ ဒုကၡေတြနဲ႕ စီးခ်င္းထိုး ဘ၀တိုက္ပဲြ
မတရား ဆံုးရံႈးမႈမ်ား ဥပေဒမဲ့ ေတာလမ္းေပၚ မွာျပန္႕က်ဲခဲ့တယ္....၊
လူငယ္ဘ၀ေတြ ေတာနက္နက္မွာ စေတးခဲ့တာေတာင္
မ်က္ႏွာကို တံေတြးေထြးခံရတဲ့ ( ၂၄ ) ႏွစ္......။
ႀကယ္ေရာင္ေပ်ာက္ ေကာင္းကင္ေအာက္ အေမွာင္ ေက်းလက္
ဗန္ဂိုး ပန္းခ်ီကားလို အႏုပညာ တန္ဖိုး ႀကီးျပီး လွပစဲ..စိတ္ထဲ
ကဲြကြာခဲ့ ျမိဳ႕ျပက ေက်ာက္ပတ္တီး အေဖြးသားနဲ႕
အရင္လိုပဲ မိုနာလီဇာလို ဟန္ေဆာင္ ျပံဳးေကာင္းတုန္း...
ႏုပ်ိဳစဲ အားမာန္ေတြ ဓားတစ္လက္လို အသြားထက္ခဲ့ ( ၂၄ ) ႏွစ္...။
အေ၀းမွာ အတားအဆီးမ်ား ေသြးပင္လယ္လို ကာစီး
မရင့္က်က္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြ မုန္တိုင္းမိ ေလွငယ္လို လႈပ္လူးေနတယ္ .....၊
အနီးမွာ အေႏွာက္ အယွက္မ်ား မီးေတာင္တန္းလို ပိတ္ဆို႕
ကိုယ္က်ိဳးႀကည့္ အတၱလူေတြ အေတာင္က်ိဳးငွက္လို သိုက္ျမံဳျပန္တယ္ ....
ခ်ဳပ္ရိုးျပဲ ေဘာင္းဘီလို မ၀တ္ပဲ ပစ္ထားခဲ့ခ်င္ျပီ ( ၂၄ ) ႏွစ္..........။
ညနက္နက္မွာ ရွားဖဲကို ေစာင့္ရင္း စိတ္မရွည္ပဲ ထဆဲႀကေတာ့
မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ထားတဲ့ ညီညြတ္ေရးဟာ ေသြးအားနည္း ၊
သပ္လွ်ိဳသလို အေပၚယံ ဆက္ဆံေရးေတြနဲ႕ မေျပာင္းမလဲ ေသြးခဲြ
အေမ့ကို ခ်စ္ေပမဲ့ အေ၀းေရာက္သားရဲ႕ အေတြး ဂယက္မွာ နစ္စဲ
လူ႕ အခြင့္အေရးထက္ ကိုယ့္ အခြင့္အေရးေတာင္းတဲ့သူေတြ မရိွတဲ့ တစ္ေန႕
ေသနတ္သံေတြ တိတ္မွ သား အိမ္ျပန္ အိပ္ေတာ့မယ္ အေမ.....
ျငိမ္းခ်မ္းေရး ခ်ိဳးငွက္ေတြ နာဖ်ားခဲ့တဲ့ ( ၂၄ ) ႏွစ္...။
ဥပေဒကို ျပဳစုရမဲ့အစား Black list ကိုျပဳစုရင္း အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့
Black list ကို Black coffee လို အငမ္းမရ ေသာက္ေနတဲ့ ( ၂၄ ) ႏွစ္..။
ေအာင္ခိုင္ျမင့္
၉ စက္တင္ဘာလ ၂၀၁၂
No comments:
Post a Comment