ေမး။ ။ ဦးကုိကိုႀကီးခင္ဗ်ား၊ မၾကာေသးခင္က ဘူတန္ႏိုင္ငံကို ေလ့လာေရး ခရီးသြားျဖစ္ခဲ့တာေလး သိပါရေစ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္ ဘူတန္ကို ေလ့လာသူအျဖစ္နဲ႔ တမ်ိဳးသားလံုး အသားတင္ေပ်ာ္ရႊင္မႈတန္ဘုိးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
ေတာ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ဆုိင္ရာ ခ်ည္းကပ္ရႈ႕ျမင္ပံု အသစ္။ ႏို္င္ငံတကာ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲ ကုိ ေလ့လာသူအျဖစ္နဲ႔ တက္ခဲ့တာပါ။ ဇန္န၀ါရီလ ၂၆ ရက္ေန႔ ကေန ၃၀ ရက္ေန႔ထိပါ။
ေမး။ ။ ႏိုင္င ံဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈနဲ႔ တမ်ိဳးသားလံုး အသားတင္ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆုိတာ ဘယ္လိုဆက္ႏြယ္ေနလုိ႔လဲ။
ေျဖ။ ။ ႏိုင္ငံတကာ စံႏႈန္းေတြအရ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို တမ်ိဳးသားလံုး အသားတင္ ထြက္ကုန္ တန္ ဘုိး GDP နဲ႔ တြက္ခ်က္ၾကတာမ်ားတယ္။ တကယ့္တကယ္ေတာ့ ဂ်ီဒီပီတုိးတက္ႏႈန္းကို ၾကည့္ၿပီး
ေတာ့ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ တယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လုိ႔မရဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ဂ်ီဒီပီ တိုးတက္ မႈ ဆုိတဲ့ ထုတ္ကုန္ အမ်ားစုက လက္တဆုပ္စာ လူတစုရဲ႕ လက္ထဲမွာဘဲ ရွိေနၿပီးေတာ့ ေအာက္
ေျခ သာမန္ ျပည္သူေတြ က လက္လုပ္လက္စား ႏြမ္း ပါးတဲ့ဘ၀က ရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံေတြက မ်ားေတာ့ ဂ်ီဒီပီ တုိးတက္ရံုနဲ႔ တႏိုင္ငံလံုး တုိးတက္တယ္လို႔ ေျပာလို႔မရဘူး။
ေမး။ ။ ဒီအယူအဆက ဘယ္လုိျဖစ္ေပၚလာတာလဲ။
ေျဖ။ ။ ဘူတန္ႏုိင္ငံလုိ ဘုရင္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ႏိုင္ငံ ေသးေသးေလးကေနၿပီးေတာ့ Gross National Happiness အယူ အဆ ကို စတင္ ေဖာ္ထုတ္လာတာ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေလာက္ရွိၿပီ။ ကုလသမဂၢႏုိင္ငံမ်ား အပါ အ၀င္ ႏုိင္ငံေပါင္း ၆၈ ႏိုင္ငံမွာ ၂၀၁၁ မွာ Happiness (ေပ်ာ္ရႊင္မႈ) နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲဆုိတာေတြ သူတုိ႔ စတင္လုပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘူတန္ႏိုင္ငံကဘဲ ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့ တမ်ိဳးသားလံုး အသားတင္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ တန္ဘုိးကို ႏုိင္ငံရဲ႕ ဖြံံ႔ၿဖိဳးမႈမွာ ထည့္သြင္း စဥ္းစားသင့္တဲ့ အညႊန္းကိန္းတခုအျဖစ္ ေဖၚထုတ္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေန တာေတြ႔ခဲ့ရတယ္။
ေမး။ ။ အဲဒီ အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲေလးကုိ ပံုေပၚေအာင္ ရွင္းျပေပးပါလား။
ေျဖ။ ။ ဘူတန္မွာ ႏုိင္ငံတကာ ကြ်မ္းက်င္ပညာရွင္မ်ားရဲ႕ အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ စိတ္၀င္စားဖုိ႔ ေကာင္းတာ က ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆုိတာက တကယ္ေတာ့ ဘာသာေရးနဲ႔ႏြယ္တဲ့၊ ဗုဒၶဘာသာကိုအေျခခံတဲ့ အယူအဆနဲ႔ စီးပြားေရး စီမံကိန္း ေတြ ေရးဆြဲတဲ့အခါမွာ ထည့္သြင္း တြက္ခ်က္လုိ႔ရေအာင္ သိပၸံနည္းက် ဘာသာရပ္ ဆုိင္ရာ ရႈ႕ေထာင့္ေပါင္းစံုကေန စဥ္းစားၾကတဲ့ အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ေလ့လာသူအျဖစ္ က်ေနာ္နဲ႔ စာေရးဆရာ ကိုတာတုိ႔ သြားေရာက္ ၿပီး ေလ့လာသူအျဖစ္နဲ႔ တက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီပြဲမွာ လူမႈ စိတ္ပညာရွင္ေတြ၊ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဆုိင္ရာစီးပြားေရးပညာရွင္ေတြ၊ ဒႆနိက ေဗဒ ပညာရွင္ေတြ၊ ပညာေရး ဆုိင္ရာ ကြ်မ္းက်င္သူေတြ စတဲ့ ပညာရွင္ေတြ အားလံုးက တမ်ိဳးသားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္မႈ တန္ဘုိးကို ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ညႊန္းကိန္းမွာ ထည့္သြင္း တြက္ခ်က္ဖို႔ စဥ္းစားတဲ့ေနရာမွာ အေျခခံ အားျဖင့္ ေထာက္တုိင္ မ႑ိဳင္ႀကီး ၄ ခုရွိတယ္။
ေမး။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ အဲဒီ ေထာက္တုိင္ ၄ ခုဆုိတာ ဘာေတြလဲ။
ေျဖ။ ။ လူမႈေဗဒဆုိင္ရာ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ၊ ေနာက္ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းမႈ၊ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ိဳးကြဲ မ်ား ထိန္းသိမ္းမႈ နဲ႔ ေကာင္မြန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိၿပီး သူတုိ႔က ေထာက္တုိင္ ၄ ခု အေရးႀကီးတာ ကို ေဆြးေႏြးၾကတယ္။
ေမး။ ။ အဲဒီ ေထာက္တုိင္ ၄ ခုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဦးကိုကိုႀကီးေလ့လာမိသေလာက္ ရွင္းျပေပးပါ။
ေျဖ။ ။ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို သူတုိ႔က Economic Development တခုတည္းနဲ႔ တင္မဟုတ္ ဘဲနဲ႔ Socio-economic လူမႈေရးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ ဟာတည္တံ့ခုိင္ၿမဲတဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ မႈ ျဖစ္ရမယ္။ ေနာက္ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ မွ်တ ညီမွ်တဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ ျဖစ္ရမယ္။ သူတုိ႔က ဒီလို ရႈ႕ျမင္ၾကတယ္။ ေနာက္ တခ်က္က ဘာလဲ ဆုိေတာ့ Conservation of Natural Enviroment သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းမႈကို လည္း အေျခခံ ေထာက္တုိင္အျဖစ္ ထည့္တြက္တယ္။ ေနာက္ Cultural Diversity and Religions ယဥ္ေက်းမႈ မ်ိဳးကြဲ အစံု ေတြကုိ ထိန္းသိမ္းႏိုင္မႈ။ ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံမွာ လူမ်ိဳးငယ္
ေလးေတြ ရွိတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ အေဆာက္အအံု ငယ္ ေလးေတြဟာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အတြက္
ေပးဆပ္လိုက္ရတာမ်ိဳး ေပ်ာက္ပ်က္သြားမယ့္ ကိစၥမ်ိဳး၊ သူတုိ႔မလုိလားဘူး၊ ဒါကို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္တယ္ လို႔ ေျပာလုိ႔မရဘူး။ ဒါကို တတိယ ေထာက္တုိင္အျဖစ္နဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ိဳးကြဲေတြ အားလံုးထိန္းသိမ္း ရွင္သန္ႏိုင္ဖုိ႔ ဆုိတာ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ သူတုိ႔ သတ္မွတ္တယ္။ ေနာက္တခုက Good Governance ေကာင္းမြန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တည္ေထာင္ႏိုင္မႈ ေပါ့။ သူက ဒီဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ 4 Pillers လုိ႔ ေခၚတဲ့ ေထာက္တုိင္ ၄ တုိင္နဲ႔ အေျဖထုတ္တယ္။
ေမး။ ။ ဒီေထာက္တုိင္ ၄ ခုကို ဘယ္လုိ နယ္ပယ္ေတြ ခြဲျခားၿပီး ခ်ည္းကပ္ၾကတဲ့ေနရာမွာ ဘယ္လို တုိင္းတာမႈေတြ လုပ္တာလဲ။
ေျဖ။ ။ ေလ့လာတဲ့ နယ္ပယ္ ၉ ခု သတ္မွတ္တယ္။ ႏို္င္ငံတႏိုင္ငံရဲ႕က်န္းမာေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး Physical Health, Mental Health ကို တုိင္းတာတယ္။ Psycological Welding လုိ႔ေခၚတဲ့ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ သာယာ ၀ေျပာမႈ ကိုတုိင္းတာ တယ္။ Cultural Diversity, ယဥ္ေက်းမႈ မ်ိဳးကြဲမ်ားအားလံုး ထိန္းသိမ္းႏိုင္မႈ၊ Ecological ေဂဟေဗဒဆုိင္ရာ ေနာက္ Time Use ဆုိတာကိုတုိင္းတာတယ္။ လူမ်ိဳးတမ်ိဳးက အိပ္ခ်ိန္ ပ်မ္းမွ် ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္။ အလုပ္ခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ရွိတယ္ ဆုိတာလည္း တုိင္းတယ္။ ဒီလို တုိင္းတာမႈေတြကိုလည္း ထည့္သြင္းတြက္ခ်က္တယ္။ ေနာက္လူေနမႈ အဆင့္ အတန္း Standard of Living ကိုလည္း တုိင္းတယ္။ ပညာေရးအဆင့္အတန္းကို တုိင္းတယ္။ ေနာက္တခါ လူ႔အဖြဲ႔အ စည္းရဲ႕ အေရးပါမႈ၊ ဒါေတြကိုတုိင္းတယ္။
ေမး။ ။ ေနာက္ထပ္ ဘာေတြ သိခဲ့ရေသးလဲ။ ကိုယ့္ႏုိင္ငံနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီး ဘယ္လုိ စဥ္းစားမိလဲ။
ေျဖ။ ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္လို႔ ဆုိတဲ့ဟာကို အာဏာရ အသုိင္းအ၀ိုင္းက သူတုိ႔ကိုယ္ သူ တုိ႔ ႏုိင္ငံေတာ္ လုိ႔ ကိုယ္စားျပဳၿပီး သံုးႏႈန္းေနတာဟာ တကယ့္တကယ္က ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို စဥ္းစားတဲ့ အခါမွာ Community ရဲ႕ အခန္း က႑ အေရးပါမႈ မရွိရင္ ဒါကို သူတုိ႔က ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈလုိ႔ မသတ္မွတ္ ဘူး။ 9 Domains ဆုိၿပီး သူတုိ႔က ေလ့လာတဲ့ နယ္ပယ္ ၉ ခု ရိွိတယ္။ အဲဒီကေန တုိင္းတာတဲ့ အေသးစိပ္ အခ်က္အလက္ အားလံုး ၃၃ မ်ိဳး ဆင့္ပြား ခြဲျခား သတ္မွတ္ထားတယ္။ ဒါေတြကို အညႊန္းကိန္းေတြ လုပ္ၿပီး မက္ထရစ္စနစ္နဲ႔ တြက္ပံုတြက္နည္းေတြနဲ႔ တုိင္းတာၿပီးေတာ့မွ ဒီႏိုင္ငံဟာ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္မႈ အလြန္အမင္း လား၊ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈ အျမင့္ဆံုး အေျခအေနမွာ ရွိသလား၊ အလယ္အလတ္မွာ ရွိသလား၊ ဒါမွ မဟုတ္ ရင္ သာမန္ထက္နိမ့္တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈေတြလား၊ လံုး၀ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့မႈ မရွိတဲ့အေျခအေနမွာ ရွိသ လား၊ အစရွိသျဖင့္ အုပ္စုေတြ ခြဲျခားတယ္။ အဲဒါေတြကို ကုလသမဂၢရဲ႕ ေထာင္စုႏွစ္ရည္မွန္းခ်က္ မွာ ေခတ္သစ္ ပါရာဒုိင္းအျဖစ္နဲ႔ ထည့္သြင္း စဥ္းစားဖုိ႔ ေပၚလစီ Recommendation မူ၀ါဒဆုိင္ရာ အႀကံျပဳ ခ်က္ေတြအျဖစ္နဲ႔ ထုတ္ျပန္ႏိုင္ဖို႔ ကာလ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔တကြ ေဆြး ေႏြးစဥ္းစားေနၾကတာပါ။
ေမး။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံကလည္း GDP ေတြ တက္လာတယ္ ဆုိၿပီး ေၾကြးေၾကာ္ေနတာေတြ႔ရတယ္။ ဒါကိုဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ လာၿပီလို႔ ေျပာလုိ႔ရမလား၊ ဘယ္လုိထင္ပါသလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ မူ၀ါဒ ခ်မွတ္သူေတြအေနနဲ႔လည္း GDP ဂဏန္း ၂ လံုး တုိးတက္တယ္ဆုိတာကို ဂုဏ္ ယူ ၀ံ့ၾကြားၿပီး ေျပာေနမယ့္ အစားတကယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈေတြ ဟုတ္ရဲ႕လား က်ေနာ္တို႔ ေအာက္ေျခ
ျပည္သူေတြရဲ႕ လူ ေနမႈ အဆင့္အတန္း၊ စိတ္ခံစားမႈ အေျခအေန၊ သူတုိ႔ရဲ႕ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ပါ၀င္ႏုိင္တဲ့ အခန္းက႑ စသျဖင့္ အဲဒါေတြ ကိုပါ ထည့္ သြင္း စဥ္းစားသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီ အေျခခံ အယူအဆ
ေလာက္ကို သတိျပဳမိတယ္ဆုိရင္ေတာင္မွ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရးက အဓိပၸါယ္ျပည့္၀တဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ေရး စီမံကိန္းေတြဆီကို ဦးတည္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင့္တယ္။
ေမး။ ။ ဘူတန္ႏိုင္ငံကေရာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ သူတုိ႔က ဘယ္အဆင့္မွာ ဘယ္လုိ ညႊန္းကိန္း ရွိလဲ။ ဘူတန္ႏိုင္ငံကို ဘယ္လုိ ျမင္မိလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔က ရက္ပိုင္းဘဲ ေလ့လာခဲ့ရတာပါ။ က်ေနာ္ျပန္လာၿပီးေနာက္ပို္င္းလည္း ေနာက္ဆက္တြဲ ညီ လာခံ ေတြ ရွိပါေသးတယ္။ အခ်ိန္မရလုိ႔ ပထမပိုင္း ၃ ရက္ဘဲ ေလ့လာသူအျဖစ္ တက္ခဲ့တာပါ။ အဓိက စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းတာက လူဦးေရအားျဖင့္ ၆ သိန္းေက်ာ္ ၇ သိန္းေလာက္ဘဲ ရွိတဲ့ ဘူတန္ႏုိင္ငံဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ၁၀ ပံု ၁ ပံု ေလာက္ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေလးက ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အယူအဆကို ကမာၻကို တင္ပို႔ႏိုင္တယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး နမူနာျပ ႏိုင္တဲ့ ႏုိင္ငံေလးျဖစ္ေနတာေပါ့။ ေနာက္တခုကလည္း ဘုရင္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေလးကေန ၿပီးေတာ့ ဒီမုိကေရစီျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးကို လူထု အုံၾကြမႈနဲ႔ေျပာင္းတာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ဘုရင္ ကုိယ္တုိင္က ေျပာင္းေပးတာကလည္း က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ အတုယူ စရာျဖစ္ ပါတယ္။ သူတုိ႔ ေနာက္ဆံုး ၂၀၀၈ ခုႏွစ္မွာ လက္မွတ္ထုိး ေပးလိုက္တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အရဆုိရင္ လႊြတ္ေတာ္ရဲ႕ ၃ ပံု ၂ ပံု အမ်ားစုက အစုိးရကို အယံုအၾကည္မရွိ အဆုိတင္သြင္းၿပီး ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္တဲ့ အခန္း ေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ ေလ့လာစရာဘဲ။ အဲဒီ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကဘဲ က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာလည္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုကို အ တည္ျပဳခဲ့တာ။ ဟိုမွာလည္း ပဥၥမေျမာက္ ဘူတန္ဘုရင္မင္း ဆက္ ကေနၿပီးေတာ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္ေနတာ ေတြဟာ ႏႈိင္းယွဥ္ၿပီးေတာ့ေလ့လာစရာ သင္ခန္းစာေတြ အျဖစ္ ေတြ႔ရေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ႏိုင္ငံ အတြက္ အက်ိဳးရွိလိမ့္ မယ္လုိ႔ ထင္တယ္။
ေမး။ ။ ဘူတန္ႏိုင္ငံဟာ ကမာၻလွည့္ခရီးသြားလုပ္ငန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေတာ္ စည္းစနစ္က်က်နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ ထားတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဥပမာ ျပည္၀င္ခြင့္ ဗီဇာ ကန္႔သတ္မႈမ်ားတာေတြေပါ့။ ဒါေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ေရာ ဘာေတြေလ့ လာခြင့္ ရခဲ့ပါလဲ။
ေျဖ။ ။ အဲဒါကလည္း သူတုိ႔ ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ ထိန္းသိမ္းေရးနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ စီမံတဲ့ေနရာ မွာ ခရီးသြား လုပ္ငန္းကို သူတုိ႔က Low Volume နည္းနဲ႔ လုပ္တယ္။ အမ်ားႀကီး ၀င္လာတာ ထက္ကို ၀င္လာတဲ့သူ နည္းနည္းေလး ကေနၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ဆီမွာ လာရင္ အနည္းဆံုး ေငြေၾကး ဘယ္ေလာက္ သံုးရမယ္ဆုိတ High Earn ကို သတ္မွတ္ ထား ၿပီးေတာ့ ကမာၻလွည့္ခရီးသြားလုပ္ငန္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာေပါ့။ ဆုိလုိတာကေတာ့ ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားလုပ္ငန္း ကေန ၀င္ေငြလည္း ရရ မယ္။ ေနာက္သူ႔ရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အေဆာက္အအံုေတြကိုလည္း ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္
ေရးဆုိတဲ့ အယူအဆ၂ ခုကို သူတုိ႔က ထိန္းၿပီး လုပ္ေနတာေတြ႔ရတယ္။ ဘာဘဲ ေျပာေျပာ အားသာခ်က္
ေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြေတာ့ ရွိေနတာအမွန္ပါဘဲ။ က်ေနာ္တို႔ ႏုိင္ငံအေနနဲ႔လည္း Tourism ဖြ႔ံၿဖိဳးလာဖုိ႔ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ Cutural Value ေတြ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းမႈေတြ၊ ကမာၻလွည့္ခရီးသြား လုပ္ငန္းနဲ႔ကို မွ် ၿပီး လုပ္သြားရမွာပါ။
ေမး။ ။ ဘူတန္ရဲ႕ အေျခခံ အေဆာက္အအံုတုိးတက္မႈနဲ႔ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ Happiness ဆုိတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ့မႈ ဆုိင္ရာေတြဟာ ဟန္ခ်က္ညီတယ္လို႔ ထင္ပါသလား။
ေျဖ။ ။ သူကေတာ့ ႏုိင္ငံလည္း ေသးတယ္။ လူဦးေရလည္း နည္းတယ္ဆုိေတာ့ အားလံုးကို က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ထပ္တူ ျပဳလုိ႔ မရပါဘူး။ အခ်ိန္ကလည္း သိပ္မရေတာ့ အေသးစိပ္ ေလ့လာခ်ိန္ မ်ားမ်ား မရခဲ့ဘူး။ သူတုိ႔ဆီမွာ လမ္း။ တံတား တည္ေဆာက္ေရးေတြက အိႏၵိယကေန အကူအညီေပးတာေတြ မ်ားတယ္။ အိႏၵိယနဲ႔ ဆက္ဆံေရးလည္း မ်ားတယ္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံႀကီးေတြၾကားမွာ တည္ရွိေနတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ လုိ ႏိုင္ငံငယ္ေလးေတြျဖစ္တာခ်င္းတူတယ္။ သူူလည္း တရုတ္နဲ႔ အိႏၵိယၾကားမွာ တည္ရွိတဲ့ႏုိင္ငံငယ္ေလး တခုပါ။ ဒီလို ႏိုင္ငံႀကီးေတြၾကားထဲက ႏုိင္ငံငယ္ေလးေတြ အေနနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ အမ်ိဳးသား အမွတ္သရုပ္ ( Identity) ကို ဘယ္လုိ ထိန္းသိမ္းရမလဲ ဆုိတာေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဒီထက္ ပိုၿပီး က်ယ္ျပန္႔ တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ လူထုပါ၀င္တဲ့ ေဆြးေႏြးမႈေတြ သက္ဆုိင္ရာ ပညာရွင္ေတြကိုယ္တုိင္ တက္တက္ၾကြ ၾကြနဲ႔ ပါ၀င္ေဆြးေႏြးတဲ့ပြဲမ်ိဳးေတြ က်ေနာ္တုိ႔ အမ်ားႀကီး လုပ္ဖို႔ လိုမယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။
ေမး။ ။ ဘူတန္ႏိုင္ငံရဲ႕ လူထုအေျချပဳ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ အခန္းက႑နဲ႔ပတ္သက္လို႔ေရာ ဘာေတြ ျမင္
ေတြ႔ခဲ့ရလဲ။
ေျဖ။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ သြားတဲ့ ကာလက တုိေတာင္းေတာ့ အျပည့္အစံုေတာ့ မေလ့လာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ကို ဖိတ္တဲ့ အဖြဲ႔ အစည္းကေတာ့ Center for Bhutan Study ဆိုတာပါ။ သူကေတာ့ အစုိးရကေန ကမကထ
ျပဳၿပီးဖြဲ႔ထား တာျဖစ္ေပမယ့္ သူတုိ႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေလး လြတ္လြတ္လပ္လပ္လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္ရွိတာေတြ႔ ရပါတယ္။
ကိုကိုႀကီးရဲ႕ ဘူတန္အေတြ႔အႀကံဳ ျပန္လည္ ရွင္းလင္းပြဲကို ယေန႔ စေနေန႔မွာ ေအာက္ပါ အစီအစဥ္အတုိင္း က်င္းပမွာျဖစ္ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment